Η ιστορία της Διώρυγας του Ισθμού της ΚορίνθουΗ διάνοιξη της διώρυγας του Ισθμού της Κορίνθου, μπορεί να ξεκίνησε επίσημα το 1882, ωστόσο η πρώτη χάραξη είχε γίνει επί εποχή Νέρωνα. Το 1860 οπότε και εγκαινιάστηκε η διώρυγα του Σουέζ πάρθηκε η τελική απόφαση για την έναρξη των εργασιών και στον Ισθμό. Το 1870 έγινε η πρώτη αποτυχημένη ανάθεση και το 1882 η κυβέρνηση Κουμουνδούρου υπέγραψε με το στρατηγό Turr την πρώτη σύμβαση για την κατασκευή του έργου. Την ίδια χρόνια η κυβέρνηση πέρασε στα χέρια του Τρικούπη, ο οποίος και άλλαξε τα αρχικά σχέδια με τον Turr, στον οποίο άνηκε η γαλλική κατασκευαστική εταιρεία που θα αναλάμβανε το έργο.
Η γαλλική εταιρεία αν και είχε ξεκινήσει τις εργασίες, πτώχευσε λίγα χρόνια αργότερα και το έργο ανέλαβε ένας Έλληνας εργολάβος με το επίθετο Μάτσας. Το 1889 σταμάτησε και πάλι και ξανάρχισε ένα χρόνο αργότερα υπό την εποπτεία της «Ελληνικής Εταιρείας Εργοληψιών». Στις 25-7-1893 εγκαινιάζεται η διώρυγα, με 2.500 εργάτες συνολικά να έχουν χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία της.
Το 1941 οι Άγγλοι ανατίναξαν τις γέφυρες για να καθυστερήσουν τη διέλευση των Γερμανών, με τους τελευταίους να πράττουν το ίδιο 3 χρόνια αργότερα, ρίχνοντας στη διώρυγα ακόμα και βαγόνια τραίνου γεμάτα με Ιταλούς αιχμαλώτους. Η αποκατάσταση της διώρυγας κράτησε μέχρι το 1948, οπότε έγινε πάλι δυνατή η διέλευση πλοίων. Στη διώρυγα της Κορίνθου λειτουργούν σήμερα δύο βυθιζόμενες γέφυρες, μία στην Ποσειδωνία και μία στην Ισθμία, οι οποίες εξυπηρετούν την επικοινωνία μεταξύ Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου.
Το συνολικό μήκος της διώρυγας ανέρχεται στα 6.343 μέτρα, εκ των οποίων τα 540 μέτρα καταλαμβάνουν οι προλιμένες Ισθμίας και Ποσειδωνίας. Η διώρυγα έχει διεύθυνση 131,5° - 311,5° και τέμνει κατ' ευθεία γραμμή τον Ισθμό της Κορίνθου. Το ασφαλές πλάτος της διώρυγας για τη ναυσιπλοΐα είναι 24.60 μέτρα στην επιφάνεια της θάλασσας και 21 μέτρα στο βυθό και το ύψος στα 52 μέτρα.