Ευχαριστώ για όλα. Αύριο που θα δεν θα είμαι τόσο κουρασμένη θα προσθέσω μερικές φωτογραφίες ακόμα.
Για να ξαναγυρίσουμε στο Μαρόκο. Η αεροπορική εταιρεία ήταν μια χαρά χωρίς κάτι το ιδιαίτερο αλλά και χωρίς κάποιο πρόβλημα. Πηγαίνοντας είχαμε κακή πτήση ( φυσικά έφταιγε μόνο ο καιρός και όχι η εταιρεία!) Γυρίζοντας ήταν μια χαρά όλα. Με χάλασε που στην επιλογή του ποτού δεν υπήρχε έστω ένα κρασί ή μια μπύρα. Οι οικονομίες που δυστυχώς κάνουν όλε οι αεροπορικές εταιρείες στις μέρες μας! Το προσωπικό καμπίνας πολύ καλό. Ευγενέστατοι και εξυπηρετικοί.
Δεν κάναμε καμία προαιρετική εκδρομή αφού ο ηλίθιος ξεναγός χρησιμοποίησε όλες τις δικαιολογίες που σκαρφίστηκε για να μας πάει αντιθέτως στα μαγαζιά των γνωστών του. Η μόνη εκδρομή που κάναμε ήταν στην Ουρίκα στους πρόποδες του Άτλαντα. Γραφικό τοπίο. Ωραία ήταν.
Η Καζαμπλάνκα μου άρεσε αρκετά, πιο πολύ από το Μαρακές. Επσικεφτήκαμε το τζαμί του Χασάν του Β , αρκετά ενδιαφέρον. Και η Λεωφόρος Κορνίς ( η παραλιακή) ήταν πανέμορφη. Είχαμε την ευκαρία να καθίσουμε σε ένα κέντρο και να φάμε μια υπέροχη πίτσα και υπέροχους φυσικούς χυμούς. Επίσης το Μαρόκο είχε καταπληκτική πορτοκαλάδα και μου άρεσε και το τσάι τους. Από το Μαρακές δεν έμεινα ενθουσιασμένη όπως είπα και πριν. Δεν δυσαρεστήθηκα αλλά δεν με ενθουσίασε κιόλας. Πήγαμε στο show Fantasia από το οποίο το καλύτερο ήταν τα άλογα και τα ακροβατικά που έκαναν. Είδαμε δύο πρώην ανακτορα, το Νταρ Ελ Σιντ ( αν λέγεται έτσι , δεν είμαι σίγουρη για τις ονομασίες πλέον) και το Ανάκτορο της Μπαχία ( αφιερωμένο την πρώτη γυναίκα ενός βεζύρη) , τους κήπους Μαζορέλ ( ή αλλιώς Σεν Λωράν) , τους κήπους Μενάρα, τους τάφους της αυτοκρατορίας των Σααδί, τον μιναρέ Κουτούμπια. Αυτά. Αν θυμηθώ κάτι άλλο θα το προσθέω μαζί με τις φωτιογραφίες αύριο.
