Ο καινούργιος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δέν μπορούσε να μιλήσει. Πρίν απο την επόμενη λειτουργία ρωτάει τον Αρχιεπίσκοπο, τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει. Ο Αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει τα εξής:
"Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιείς και θα δείς πως θα χαλαρώσεις". Τη Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κύρηγμα χωρίς άγχος ακόμα και άν λυσσομανούσε καταιγίδα. Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μετά απο λίγο εμφανιζεται ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής:
Αγαπητέ Πάτερ, την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό και όχι μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μήν έπαναληφθούν τα σημερινά.
Δε χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου.
Το κουβούκλιο στην πλευρά της εκκλησίας είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπανιο.
Ο Αρχάγγελος είπε στην Παρθένο:"Χαίρε κεχαριτωμένη", όχι "Γεία σου Πιπίνι".
Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας πόσο μάλλος να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.
Οι εντολες είναι 10 και όχι 12. Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7. Κανείς τους δέν ήταν νάνος.
Δεν αναφερόμαστε στο Ιησού Χριστό και τους αποστόλους ώς "Ι.Χ και Σία".
Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι "σκατορουφιάνος του κερατά" που ειπες εσύ στους χριστιανούς.
Ο Χριστός μας είπε στον Πέτρο ότι "πρίν αλέκτωρ λαλήσει τρις, θα με αρνηθείς", δεν του είπε "Μέχρι να λαλήσου τα κοκόρια θα μ'έχεις γραψει στ' α.....σου".
Δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας "Νονό".
Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.
Ποτέ δεν κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπαμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.
Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία όχι ώς απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.
Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήτα ενδιαφέρουσα, δεν χρειαζόταν όμως και να χορέψει γίαγκα γύρω απο την εκκλησία.
Και τέλος, τη λειτουργία την τελειώνουμε με "Αμήν", όχι με "Ολε!".
ΠΡΟΣΟΧΗ:Αυτός που καθόταν στην άκρη του ιερού και τον οποίο αποκάλεσατε "αδερφάρα" και "τραβεστί με μάξι" ήμουν εγώ! Τις σκάλες του άμβωνα τις κατεβαίνουμε κανονκά, όχι τσουλίθρα στο κάγκελο. Ελπίζω αυτα τα λαθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή.
Με τιμή,
Ο Αρχιέπίσκοπος.