Ο Άγιος Θανάσης του Κουβαρά!Ήταν καλοκαίρι του 2006 όταν είδα ένα αφιέρωμα του περιοδικού ΓΕΩτρόπιο στον Κουβαρά, το γνωστό χωριό της Αττικής. Μια φωτογραφία στο άρθρο μου τράβηξε αμέσως την προσοχή. Ένα ξωκλήσι. Και συγκεκριμένα το εσωτερικό του. Τι όμορφη εκκλησία! Τι τοιχογραφίες!!
Στον Κουβαρά συνηθίζουμε να πηγαίνουμε για κοψίδια μιας και εκεί έχουμε βρει ταβέρνα με υπέροχα παϊδάκια. Το χωριό όμως έχει και άλλες ομορφιές. Το άρθρο εκείνο στάθηκε αφορμή να δω το χωριό αλλιώς.
Πέρασε ένας χρόνος σχεδόν απ’ όταν διάβασα εκείνο το άρθρο και ένα πρωινό ξεκινήσαμε για τον Κουβαρά. Μπαίνοντας έχεις την αίσθηση πως είσαι σε κάποιο ορεινό χωριό του τόπου μας, χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα. Και όμως είμαστε μερικές δεκάδες χιλιόμετρα και λιγότερο από μια ώρα μακριά. 3-4 ταβέρνες, φούρνος, μπακάλικο και μια πλατεία με την εκκλησία γεμάτη με λουλούδια ένα γύρω και ένα μικρό καταρράκτη απ’ έξω (!!!). Και γύρω από το χωριό πυκνό πευκοδάσος. Θαλερό και πράσινο να ευφραίνεται το μάτι όπου κι αν κοιτάξει. Μέσα στο δάσος πολλά μικρά Βυζαντινά και μεταβυζαντινά ξωκλήσια και ένα μεγάλο μοναστήρι, της Μεταμόρφωσης, πάνω σε ένα ύψωμα να δεσπόζει στο γύρω χώρο. Από την εκκλησία ξεκινάει κατηφορικός δρόμος που βγαίνοντας από το χωριό μπαίνει στο δάσος. Ο δρόμος αυτός μετά από λίγα χιλιόμετρα φτάνει στο Πόρτο Ράφτη. Με πολλές στροφές είναι η αλήθεια, αλλά με τόσο ωραίες εικόνες που δεν καταλαβαίνεις καμιά δυσκολία. Σε μια στροφή βλέπεις στα δεξιά τη μάντρα με μια μικρή πόρτα και αριστερά η καφετιά πινακίδα με τα κίτρινα γράμματα. «Άγιος Αθανάσιος». Εδώ είμαστε. Παρκάρουμε έτσι που να μην εμποδίζουμε και πάμε να δούμε την εκκλησία. Η μικρή πόρτα ανοίγει και βρισκόμαστε μέσα σε ολάνθιστο κήπο. Το μεράκι εδώ «φωνάζει». Κάθε λογής χρώμα! Είναι και ο Μάης που αγαπά την πολυχρωμία! Ανοίγει η ψυχή σου!
Δεξιά ένα κτήριο που μάλλον καλύπτει τις ανάγκες του ναού και απέναντι στο βάθος το εκκλησάκι. Πρέπει να σκύψεις για να μπεις. Και όταν μπεις δεν πιστεύεις στα μάτια σου. Μικρό, ταπεινό και συνάμα τόσο «πλούσιο».
Οι τοίχοι γύρω σου κατάγραφοι με υπέροχες τοιχογραφίες. Η οροφή φτιαγμένη από ακατέργαστα μαδέρια, γυμνή από σοβά.
Για την μεγαλύτερη σταθερότητά της υπάρχουν χτιστά τόξα και αυτά τοιχογραφημένα.
Κάτσαμε κάμποσο θαυμάζοντας τις όμορφες εικόνες γύρω μας. Μα και στο κήπο κάτσαμε να απολαύσουμε ομορφιά, ησυχία, ηρεμία!
Η μέρα εκείνη τέλειωσε δίπλα στη θάλασσα, στο Πόρτο Ράφτη με ωραίο καφέ και κουβεντούλα. Τι ομορφιές κουβαλά ακόμα αυτή η χώρα!! Θα τις γνωρίσουν άραγε τα εγγόνια μας; Μακάρι!!
Περισσότερες φωτογραφίες:
https://picasaweb.google.com/112333101407674010719/Kouvaras352007
Από το:
http://disaki.blogspot.gr/2012/09/blog-post_19.html