Σύρος, η βασίλισσα των Κυκλάδων

[evi]

Μόλις σήμερα ανακάλυψα ότι δεν έχουμε κανένα θέμα για την Σύρο ούτε στις ιστορίες ταξιδιωτών αλλά ούτε και στις γενικές πληροφορίες για το νησί. Καιρός λοιπόν, να αποκτήσουμε! Την Σύρο την πρωτοεπισκέφτηκα γύρω στα 20, φοιτήτρια. Και την λάτρεψα από τότε: την Ερμούπολη, την Άνω Σύρα, τον Γαλισσά, το Κίνι, τα παραδοσιακά της καφενεία, τις χαλβαδόπιτες, τον πολτισμό της.
Τα έφερε η τύχη να επισκεφτώ ξανά την Σύρο πριν δύο εβδομάδες για ημιεπαγγελματικούς λόγους πλέον ( παρουσίαση της μετάφρασης ενός βιβλίου μου που οργανώθηκε από την Δημοτική Βιβλιοθήκη Σύρου) και έμεινα ένα τριήμερο. Είχα την ευκαιρία να ξαναδώ λατρεμένα μέρη, να γνωρίσω καταπληκτικούς και αξιόλογους ανθρώπους, να δω με άλλο μάτι τον πολιτισμό της.
Η Σύρος κατέχει ξεχωριστή ιστορία στην Ελλάδα. Είναι το νησί του προ-σωκρατικού φιλόσοφου Φερεκύδη, είναι το νησί που μετά την πρώτη άλωση της Κωνσταντινούπολης από την 4η Σταυροφορία των Φράγκων το 1204 έγινε "φράγκικο" και ακόμα κατοικείται από πολλούς καθολικούς. Συντροφευμένοι κατοίκησαν Καθολικοί και Ορθόδοξοι σε αυτό το νησί για σχεδόν 1.000 χρόνια. Είναι το νησί που έγινε η πρώτη απεργιακή κινητοποίηση εργατών το 1873 σε όλη την νεώτερη Ελλάδα ( στα ναυπηγεία) , καλό είναι να το θυμηθούμε ειδικά τώρα!! Είναι το νησί που έχει το θέατρο Απόλλων , αντίγραφο της Σκάλας του Μιλάνου. Είναι το νησί που έχει πέντε ερασιτεχνικές ομάδες θεάτρου να παίχουν Σαίξπηρ και Μολιέρο ολοχρονίς. Είναι το νησί του ο μεγάλος Μάρκος Βαμβακάρης έγραψε την γνωστή μας Φραγκοσυριανή που τραγουδάμε και χορεύουμε σχεδόν εκατό χρόνια ( το τραγούσι γράφτηκε στην δεκαετία του 1930) , οι δε ορθόδοξοι τον φώναζαν Φράγκο επειδή ήταν καθολικός. Είναι το νησί που ονομάστηκε Φλωρεντία της Ελλάδας εξ αιτίας της άνθησης του, χαρακτηριστικά αποσπάσματα αναφέρουν ότι όταν όλη η υπόλοιπη Ελλάδα φορούσε φουστανέλες οι Συριανοί αγόραζαν φράκα από την Βιέννη λόγω της οικονομικής τους άνθησης  ( εμπόριο, ναυπηγεία κλπ)

[vasilis_sta]

Πολυ ωραιο το post σου.Ενα πολυ ομορφο και οικογενειακο νησι...Επισηε σε ευχαριστουμε για τισ πληροφοριες που μας εδωσες οσο αναφορα την ιστορια του νησιου!

[manelaki]

Εγινε κι αυτο το ταξιδι μαζι με τη παρουσιαση  Ελπιζω να παει καλα και το βιβλιο.  Το νησι, δε ξερω γιατι (ειλικρινα) αλλα δε με προδιαθετει να παω. Ελπιζω οταν παω να με διαψευσει 

[dimosf]

Τα τελευταία δύο χρόνια όλο και το σχεδιάζω, όλο και κάτι στραβώνει και η Σύρος παραμένει για μένα άγνωστη. Και να σκεφτεί κανέις οτι έχουμε εκέι καλούς φίλους. Ελπίζω σύντομα να ξεστραβώσει. Νάσαι καλά Εύη και καλό δρόμο στο βιβλίο σου!

[evi]

Ευχαριστώ όλους σας για τα καλά σας λόγια. Παιδιά να πάτε, είναι υπέροχο νησί με μεγάλη ιστορία, απέχει μόλις 4 ώρες από τον Πειραιά και οι κάτοικοι είναι ιδιαίτερα φιλικοί. Α, και μια συμβουλή, αν πάτε δοκιμάστε οπωσδήποτε εκτός βέβαια από τις χαλβαδόπιτες, τα υπέροχα λουκάνικά τους. 

[wotan1975]

Η Συρος ειναι στο γκρουπ περιοχων που θελω να επισκεφτω. Εχει παλια πολη,πως ειναι αρχιτεκτονικα,σαν το Ναυπλιο;Ή κλασικη κυκλαδικη αρχιτεκτονικη;

[panpan]

Ποιος ειναι ο τιτλος του βιβλιου και ποιο το θεμα του?

[evi]

Αποστόλη, πιστεύω πως θα σου αρέσει, δεν έχει τόσο το γνωστό κυκλαδίτικο στυλ. Για να καταλάβεις το δημαρχείο τους είναι του Τσίλερ. Και γενικά όλη η πλατεία Μιαούλη έχει νεοκλασικά πανέμορφα κτήρια. Επίσης η Άνω Σύρος είναι πανέμορφη πάνω στον λόφο, αξίζει να την επισκεφτείς για το πανέμορφο μπαλκόνι της στο παραδοσιακό καφενείο , πίνεις καφέ με το μπρίκι, γλυκό του κουταλιού και αν είσαν τυχερός και έχει ξαστεριά βλέπεις όλο το Αιγαίο. Επίσκεψη στην Άνω Σύρο αξίζει και ο Άγιος Τζώρτζης, η καθολική εκκλησία καθώς και το μοναστήρι των Καπουτσίνων. Δεν θυμίζει γενικά Κυκλάδες με την γνωστή έννοια του όρου.

Παναγιώτη, πρόκειται για ένα από τα δύο βιβλία που είχα παρουσιάσει πέρυσι στην Αθήνα, είναι το "Προσκύνημα" της Τζένιφερ Λας. Οι Συριανοί το καλοδέχτηκαν λόγω του καθολικισμού τους, αυτός ήταν και ο λόγος που διάλεξα αυτό το μέρος. Αν όλα πάνε καλά προετοιμάζω μια παρόμοια παρουσίαση και στην Τήνο - λόγω του ισχυρού καθολικού στοιχείου που υπάρχει και εκεί.

[dk]

Εχω παει αρκετες φορες παντα για ωρες... δεν θα ξεχασω ποτε ομως οταν πηγα Μεγαλη Παρασκευη (2004) με κρουαζιερα και συμμετειχα στη λιτανευτικη περιφορα των ιερων επιταφιων της πολης.
Μαζευτηκαν αν θυμαμαι καλα στην πλατεια Μιαουλη τεσσερεις επιταφιοι των γυρω ναων μεταξυ των οποιων και ενας καθολικος. Ακολουθησε δεηση και πενθιμα εμβατηρια απο τη μουσικη μπαντα του Δημου.





Επισης αξιζει μια επισκεψη στο μουσειο του Μαρκου Βαμβακαρη στην Ανω Συρο.



Το Μουσείο Μ. Βαμβακάρη ιδρύθηκε το 1995 σε μία παλιά κατοικία στο κέντρο της Άνω Σύρου, η οποία αναπαλαιώθηκε προκειμένου να φιλοξενήσει τα προσωπικά αντικείμενα του μεγάλου τροβαδούρου ο οποίος γεννήθηκε στην Άνω Σύρο το 1905 και πέρασε εκεί τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Οι φίλοι του Μάρκου θα συναντήσουν στο μουσείο φωτογραφίες και παλιά ενθυμήματά του, το διαβατήριο και την ταυτότητά του, ρούχα και παπούτσια του, χειρόγραφα κείμενα και στίχους, το δαχτυλίδι και το ρολόι του και άλλα προσωπικά αντικείμενά του που παραχωρήθηκαν από την οικογένειά του για να εκτεθούν στο μουσείο που φέρει το όνομά του.

[evi]

στην πλατεια Μιαουλη τεσσερεις επιταφιοι των γυρω ναων μεταξυ των οποιων και ενας καθολικος.

Για την ιστορία του πράγματος, έγινε μεγάλος αγώνας από τους Καθολικούς επί  σειρά ετών για να μπορέσει ο καθολικός επιτάφιος να βγαίνει και να συναντάται με τους ορθόδοξους. παρόλη την σχετικά ειρηνική συνύπαρξη των δύο δογμάτων, προβλήματα υπήρξαν πάντα από κάποιους φανατικούς.