Μετά ήρθε η ιδέα για το Μέτσοβο! Τζογάροντας για το αν θα μας φτάσει η βενζίνη μέχρι εκεί, βρεθήκαμε κάτω από ένα πλατάνι τα μεσάνυχτα να πίνουμε κονιάκ για να αντέξουμε το κρύο! Μία σύντομη βόλτα αποκάλυψε πολλές πηγές μέσα στην πόλη με πόσιμο νερό και ξενοδοχεία που φαίνονταν ζεστά και περιποιημένα.
Μετά από μία ακόμα διανυκτέρευση στο αμάξι και έναν παραδοσιακό καφέ το πρωί, πήραμε τον δρόμο του γυρισμού ο οποίος αποκάλυψε πλέον στο φως της μέρας την υπέροχη θέα του βουνού!
Όχι από το Μέτσοβο δεν υπάρχουν φωτογραφίες δυστυχώς. Είχε πολύ κρύο και δεν υπήρχαν περιθώρια για τουριστικές πολυτέλειες!!!
Αλλά αυτό βέβαια είναι και μία αφορμή για να ξαναπάω γνωρίζοντας πλέον πως χρειάζομαι πουλόβερ εκεί πάνω (ακόμα και αν δεν είναι χειμώνας) και πως το θερμός που κρατάει ζεστό τον καφέ, ακόμα και μετά από 2 μέρες..., υπάρχει ακόμα στο ντουλάπι μου!!!
