Εγκαταλείποντας ο ταξιδιώτης την Αττική γη, σε αναζήτηση του "κόσμου των νησιών", αντικρύζει στο βάθος του ορίζοντα, το πρώτο κατοικημένο κυκλαδίτικο νησί, τη Τζιά. Μια πλούσια σε βλάστηση ενδοχώρα με βαθιές χαράδρες, βουνά από βελανιδιές και πλήθος αγροικίες. Ανάμεσα σε όλα αυτά και σε θέση αμφιθεατρική, η Ιουλίδα, η χώρα του νησιού από τις ωραιότερες χώρες των κυκλάδων. Στην κορυφή, σημαδεύουν το τοπίο, τα ερείπια του μεσαιωνικού κάστρου και της αρχαίας ακρόπολης.
Με στενά δρομάκια και καμάρες, με αυλές γεμάτες λουλούδια και σπίτια ολόλευκα σε προκαλούν για ατελείωτες βόλτες. Η μεγάλη προστάτιδα του νησιού η Παναγία η Καστριανή είναι κτισμένη σε απόκρημνο θαλασσόβραχο και τιμάται ιδιαίτερα τον δεκαπενταύγουστο.
Οι θάλασσες της παραμένουν κρυστάλινες, ακρογιαλιές έρημες, υποδέχονται τους επισκέπτες με τον ίδιο πάντα ανεπιτήδευτο τρόντο. Οι ομορφιές της δεν έχουν να κάνουν με εικόνες εντυπωσιασμού. Κατακτούν τον επισκέπτη σιγά-σιγά με το πάθος της αναζήτησης και πολύ ποδαρόδρομο.
Το λιμάνι της Κορησίας με το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και το φάρο, άγρυπνος φρουρός του λιμανιού, μας υποδέχονται με υποσχέσεις, μιας όμορφης διαμονής. Τέλος το Βουρκάρι το διπλανό λιμανάκι με το πανέμορφο ψαροχώρι σταθμός (απάγκιο) Ιστιοπλόων και καραβοκύριδων. Η κοντινή στο Βουρκάρι παραλία, το Γιαλισκάρι, προσφέρεται για μπάνιο όπως επίσης και ο Κούνδουρος μια από τις πιο όμορφες παραλίες.
