Μύκονος: Ένα κοσμοπολίτικο μέρος γεμάτο ζωή και τρέλα, αλλά και που σε αφήνει να επιλέξεις πιο ήσυχες στιγμές αν το θελήσεις. Το επισκέφθηκα στις 25/6/2010 πρώτη φορά. Ήθελα να το δω με ηρεμία, δεν ήθελα να το μισήσω, γιατί μισώ τα μέρη που δεν με αφήνουν να τα ζήσω και σε τρέχουν δίχως να ξέρεις το πως και το γιατί. Η 2η φορά που θα το επισκεφθώ βέβαια θα είναι διαφορετική, αρκετά, θέλω να ζήσω την τρέλα του! Φθάσαμε εκεί μεσημέρι, νοικιάσαμε ένα τζιπάκι, μείναμε σε ένα καλό και οικονομικό ξενοδοχείο έξω από την πόλη, αλλά όταν έχεις αυτοκίνητο όλα είναι δίπλα σου, 15 λεπτά το πολύ. Την ίδια μέρα είδαμε την πόλη, μας μάγεψαν τα στενά του, τα γραφικά του σπίτια, οι μήλοι, το τοπίο σε κάνει ένα μαζί του, να ξεχνάς, να ξεχνάς από που ήρθες, γιατί ήρθες... απλά σε καλεί να το ζήσεις, σαν τις φωνές από γοργόνες, σε μαγεύει και δεν σε αφήνει να φύγεις. Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε με τον φίλο μου να γυρίσουμε τις παραλίες. Πήγαμε στην Ψαρού μόλις φάγαμε πρωινό στο ξενοδοχείο (όχι και ότι καλύτερο αλλά είπαμε ήταν οικονομικό). Την πρώτη κιόλας μέρα γνωρίζω την Tayla από την Νότιο Αφρική, γυμνασμένη, μελαμψή (όχι μαύρη), με καταπληκτικές καμπύλες σε όλο το σώμα, παιχνιδιάρα, 18 ετών, τρελάθηκα. Είχε έρθει με την οικογένειά της στην Ελλάδα και έκαναν τουρ στα νησιά Κρήτη, Μύκονο, Σαντορίνι, και μετά πίσω. Την κοιτούσα συνέχεια, δεν έφευγε το βλ'εμμα μου από πάνω της. Η μητέρα της μάλλον το κατάλαβε και όταν βγάζαμε φωτογραφίς με τον φίλο μου μας λέει: "Do you want to take you together a photo?" Είπαμε ναι, μόλις μας έβγαλε φώτο μαζί με τον φίλο μου, της είπα ότι έχει πολύ ωραία κόρη. Η Tayla ήταν μέσα στην θάλασσα, έκανε μπάνιο. Μόλις βγήκε πήρα το θάρρος, πλησίασα στο μέρος της και μίλησα στην μητέρα της: "Can i have a photo with your daughter?", απάντησε φυσικά, της βάζω το χέρι μου από πίσω και την κοιτάζω, τα βλέμματά μας συναντήθηκαν... δεν ήθελα να τελειώσει αυτή η στιγμή... ζήτησα αυτή την φορά από την Tayla να βγάλουμε άλλη μία φώτο μαζί, αυτή την φορά ήμουν πιο θαρραλέος, πήγα ακριβώς από πίσω της, έβαλα τα χέρια μου στην μέση της... και μας έβγαλε ξανά φώτο -όχι μόνον ο φίλος μου- αλλά και η μητέρα της! Μετά από αυτή την στιγμή, την μαγική στιγμή, γυρίσαμε πίσω στην ξαπλώστρα. Την κοιτούσα συνέχεια, δεν μπορούσα να ξεκαρφώσω το βλέμμα μου από κοντά της. Κάποια στιγμή μου μίλησε (οι ξαπλώστρες μας ήταν κοντά κοντά)... είπαμε τα συνήθη, ονόματα, τι γυρευείς εδώ, μου απάντησε ότι είναι μαθήτρια Bachelor studies, και ήρθαν οικογενειακώς εδώ για διακοπές. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα, λογαριασμό Facebook.. με ξάφνιασε... μου έδωσε ο τηλέφωνό της!!! Μιλήσαμε 2-3 φορές ακόμη, μετά έφυγαν, όπως και εμείς, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Δεν την ξαναείδα, της έστειλα μήνυμα στο κινητό αλλά θα έφευγαν για Σαντορίνι.
Δεν έχει σημασία τι κάναμε τις άλλες μέρες στην Μύκονο, η Tayla μου πήρε το μυαλό. Τις άλλες μέρες γνώρισα και άλλες κοπέλες αλλά καμμία σαν την Tayla. Έχουμε κρατήσει επαφή, μου είπε ότι και το επόμενο καλοκαίρι θα έρθει διακοπές Ελλάδα... την περιμένω... ανυπομωνώ...
Η Μύκονος, ακόμη και τις ήσυχες μέρες του Ιουνίου σε τρελαίνει... απόλαυσα τα κρέατά τους, δεν γνώριζα ότι έχουν υπέροχους μεζέδες, τις αμμουδερές παραλίες και την άμεση εξυπηρέτηση των ντόπιων. Μου άρεσε. Θα ξαναπάω σίγουρα.
Αυτή ήταν η μικρή μου ιστορία.
Ηλίας