Ημέρα 8η-ΕπιστροφήΤο πρωί που ξεκινήσαμε αμέτρητα πουλιά σκέπαζαν τον ουρανό της πόλης πετώντας προς τα νότια! Μετανάστευση του Φθινοπώρου. Σταματήσαμε σε ένα βενζινάδικο για πετρέλαιο, κάτι να τσιμπήσουμε για πρωινό και ένα καφέ να ανοίξει το μάτι μας και όση ώρα ήμασταν εκεί πέρναγαν πουλιά. Δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου τόσα πουλιά μαζεμένα!
Ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής σε έναν από τους πιο φαρδιούς δρόμους της χώρας. Χωρίς νησίδα στη μέση, με1,5 με 2 λωρίδες σε κάθε λωρίδα και αρκετή κίνηση, μου θύμιζε τη δική μας Κορίνθου-Πάτρας! Το τοπίο μονότονο, επίπεδο, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Περίπου στη μέση της διαδρομής κάναμε μια ολιγόλεπτη στάση.
Λίγο πριν την πόλη Forcani, στο ύψος του χωριού Marasesti, βρίσκεται ένα πολύ εντυπωσιακό μνημείο για τους πεσόντες των πολέμων. Μετά τη στάση μας αυτή και αφού περάσαμε το Forcani, αρχίσαμε να βλέπουμε στο δρόμο δεξιά και αριστερά παραγωγούς σταφυλιών με τη σοδιά τους. Επειδή η Ρουμανία είναι πιο βόρεια από εμάς, ο τρύγος αργεί. Βλέπαμε λοιπόν φορτηγά ολόκληρα φορτωμένα σταφύλια. Έμοιαζε να γίνεται αγοραπωλησία. Μερικοί από τους παραγωγούς πούλαγαν πάνω σε πάγκους μικρότερες ποσότητες που έβγαζαν μέσα από κοφίνια. Ήταν ένα πανηγύρι του τρύγου!! Όσο πλησιάζαμε προς το Βουκουρέστι αρχίσαμε να βλέπουμε, για πρώτη φορά στο ταξίδι μας, τρακτέρ!! Και όλο και λιγότερα κάρα.
Μεσημέρι πια και μπήκαμε στο Βουκουρέστι.
Πήγαμε κατευθείαν στο Μουσείο του Χωριού(Muzeul Satului) στο πάρκο Herastrau.
Πρόκειται για ένα υπαίθριο μουσείο όπου έχουν συγκεντρώσει ολόκληρα κτίρια από όλη τη Ρουμανία και έτσι καθένας έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τις διαφορετικές αρχιτεκτονικές μορφές, αλλά και τον παραδοσιακό εξοπλισμό, μιας και ορισμένα είναι πλήρως εξοπλισμένα και επισκέψιμα.
Υπάρχουν ακόμα και δημόσια κτίρια όπως εκκλησίες ή καταστήματα. Είναι πάρα πολύ εντυπωσιακό και κατά τη γνώμη μου κάτι που δεν πρέπει να χάσει κανείς στο Βουκουρέστι. Βέβαια θέλει αρκετές ώρες, μιας και η έκταση είναι τεράστια και ο αριθμός των κτιρίων πολύ μεγάλος. Εμείς δυστυχώς δεν είχαμε πολύ χρόνο και έτσι περιοριστήκαμε σε μια ωριαία επίσκεψη. Βγαίνοντας κάναμε και τα ψώνια μας από τα καταστήματα του μουσείου. Από το μουσείο πήγαμε σε ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο (δεν έχω δει μεγαλύτερο ποτέ μου. Οι αντιθέσεις της Ρουμάνικης κοινωνίας). Κάτσαμε να φάμε και όσο κάποιοι πίναμε ένα καφέ, οι υπόλοιποι κάνανε λίγα ακόμα ψώνια.
Σιντριβάνι σοκολάτας
Αργά το απόγευμα πια φτάσαμε στο αεροδρόμιο και βράδυ παραδίναμε τα παιδιά, γερά και πλουσιότερα σε εμπειρίες, στους γονείς τους στο Ελευθέριος Βενιζέλος!!
Άλλο ένα ταξίδι τελείωσε καλά και ευτυχώς και το πρόβλημα του Χρήστου φαινόταν ότι ήταν αντιμετωπίσιμο. Αυτό μας έκανε να ανακουφιστούμε γιατί μας είχε ανησυχήσει πολύ. Τέλος καλό λοιπόν, όλα καλά!!
Περισσότερες φωτογραφίες:
http://picasaweb.google.gr/dimos56/ROMANIA2009Part137102009# http://picasaweb.google.gr/ahfcp.romania/ROMANIAIasiMeetingOctober2009DimosGR# και
http://picasaweb.google.gr/dimos56/ROMANIA2009Part2910102009#
