Εκμεταλλευόμενος το δώρο που μου έκανε η εκπομπή touristorama.com επισκέφτηκα τη Λίμνη Πλαστήρα και πιο συγκεκριμένα το
http://www.hoteltitagion.gr το τριήμερο μετά τη γιορτή των Φώτων. Είχα ξαναεπισκεφτεί τη Λίμνη πριν μερικά χρόνια σε μια μονοήμερη απόδραση μου… αυτή τη φορά όμως τη χόρτασα!!
Να πούμε όμως μερικά πράγματα για τη λίμνη και την ευρύτερη περιοχή...
Η Λίμνη Πλαστήρα δε βρισκόταν από πάντα εδώ… το 1928 ένας επιφανής άνδρας, ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας συνέλαβε την ιδέα για την κατασκευή ενός φράγματος που θα έδινε λύση στο πρόβλημα της άρδευσης του θεσσαλικού κάμπου, αλλά και την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, με την εκμετάλλευση της δύναμης του νερού. Βέβαια η ιδέα του άργησε πολύ να υλοποιηθεί, καθώς τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα πέρασε από πολλά δεινά (πόλεμο, κατοχή, εμφύλιο). Η ιδέα ωρίμασε τη δεκαετία του΄50 οπότε και άρχισε η υλοποίηση του οράματός του. Η κατασκευή του φράγματος ολοκληρώθηκε το 1960, οπότε και άρχισε η πλήρωση του ταμιευτήρα με νερό από τους παραπόταμους του Ταυρωπού, από εποχικά ρέματα και από τη μητέρα φύση (βροχή και χιόνι). Έτσι προέκυψε η Λίμνη Ταυρωπού, που αργότερα μετονομάστηκε σε Λίμνη Πλαστήρα, σε υψόμετρο 750 μέτρων, καταλαμβάνοντας έκταση περίπου 25.000 στρεμμάτων, με μήκος 14 χλμ, πλάτος 4 χλμ και βάθος περίπου 65 μέτρα.
Σάββατο πρωί πρωί λοιπόν και μετά τον πλούσιο πρωινό μπουφέ του ξενοδοχείου που μας φιλοξένησε, αρχίζουμε την περιήγηση μας στα όμορφα χωριά της Λίμνης.
Ξεκινώντας από τον Άγιο Aθανάσιο Λαμπερού η πρώτη μας στάση έγινε στην Ι. Μονή Πέτρας … ένα μοναστήρι με ιστορία 400 χρόνων. Συνεχίσαμε προς το Φράγμα περνώντας από την Καστανιά και τη Μούχα και μετά σειρά είχε το ‘’Παρατηρητήριο άγριων ζώων και πουλιών’’… μάλλον αδόκιμη η ονομασία, καθώς η θέα είναι αυτή που κλέβει την παράσταση.
Επιστρέφουμε στον κεντρικό δρόμο και κινούμενοι μέσα στα έλατα, φτάνουμε στη Καρίτσα και από κει στην Παναγία Πελεκητή. Τα 7 χλμ που χρειάστηκε να διανύσουμε για να φτάσουμε στο μοναστήρι δεν ήταν τίποτα μπροστά στην ομορφιά του τοπίου αλλά και της Μονής που αντικρίσαμε. Χτισμένη το 1529 σε μία απότομη βραχώδη πλαγιά, μέρος της οποίας χρειάστηκε να λαξευθεί (πελεκηθεί), εξ ου και το όνομά της, σε υψόμετρο 1400 μέτρων... σχεδόν κρέμεται στο κενό!!
Επόμενο χωριό ο Μπελοκομίτης και από κει στο Νεοχώρι όπου θα επισκεφτούμε το‘’Βοτανικό Κήπο’’. Συνεχίζουμε για τα Καλύβια Πεζούλας ίσως το πιο οργανωμένο χωριό πάνω στη Λίμνη… και όπου κόμβος συνεπάγεται κόσμος, μαγαζιά, ξενοδοχεία, ταβέρνες, καφετέριες, μπαράκια… ότι δηλαδή χρειάζεται ένας επισκέπτης για να έχει μία ευχάριστη διαμονή. Εδώ είναι μαζεμένες και οι πιο πολλές δραστηριότητες (τοξοβολία, mountain bike, βόλτες στη λίμνη με κανό, ποδήλατα κλπ)... μέχρι και ελικόπτερο έχουν φέρει για να πετάξεις πάνω από τη Λίμνη!!
Επόμενα χωριά το Κρυονέρι, το Μορφοβούνι, ο Μεσενικόλας και φτάνουμε στην Ι.Μονή Κορώνας ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά μνημεία της Καρδίτσας αλλά και ολόκληρης της Θεσσαλίας με τοιχογραφίες της κρητικής σχολής, που χρονολογούνται από το 1587.
Τελειώνοντας το μονοήμερο γύρο μας θα περάσουμε από το Τσαρδάκι και θα καταλήξουμε στο ξενοδοχείο μας. Την επομένη μέρα το πρωί θα αναχωρήσουμε για Αθήνα, αλλά μέσω Καρπενησίου και μιας ονειρεμένης διαδρομής, περνώντας μέσα από έλατα και χιόνια αλλά και συναντώντας πολλές φορές το ουράνιο τόξο!!
