Πάτμος, τ’ Αϊ Γιάννη το νησί!!ΑναμνήσειςΠάνε 30 χρόνια από τότε που υπηρετούσα τη μαμά Πατρίδα και πήρα τη μετάθεση: Στο ιστορικό Παρθένι της Λέρου. Βλέπεις δεν ήμουν καλό παιδί και δεν καθόμουνα στ’ αυγά μου. Ήταν Ιούλης και το γερό μελτέμι μου χάρισε άλλη μια μέρα στην Αθήνα και τη μοναδική εμπειρία της παράστασης του Θεάτρου Τέχνης στο Ηρώδειο με τους Ιππείς του Αριστοφάνη και τη μοναδική μουσική του Θεοδωράκη. Την άλλη μέρα όμως -μεσημεράκι ήτανε- μπήκα στο «σκυλοπνίχτη» που έκανε τότε τη γραμμή για Δωδεκάνησα και ξεκίνησα για το πρώτο μου ταξίδι στα νησιά (μόνο στην πατρίδα μου την Κρήτη είχα πάει κάποιες φορές μέχρι τότε). Το πρώτο νησί που πιάσαμε ήταν η Μύκονος. Ήταν ακόμα μέρα και εγώ στο κατάστρωμα, εντελώς άφωνος, με το στόμα ανοιχτό από τη μια να θαυμάζω της ομορφιά της χώρας μπροστά μου και από την άλλη να χαζεύω τις βάρκες που βγάζανε αυτούς που κατεβαίνανε και φέρνανε αυτούς που πήγαιναν για κάτω(πιο λίγοι αυτοί). Δεν μπορούσε τότε να εξυπηρετήσει το λιμάνι του νησιού μεγάλα (!!!!!!!!!!) πλοία. Γύρω στα μεσάνυχτα το επόμενο λιμάνι. Ένα όμορφο λιμάνι με ένα φωτισμένο καστρομονάστηρο στην κορυφή του λόφου. Πάτμος. Το νησί της Αποκάλυψης, του Άη Γιάννη του Θεολόγου! Άλλη ομορφιά και δαύτη που ξετυλίγονταν μπροστά στα άμαθα μάτια μου. Εκείνο το βράδυ υποσχέθηκα στον εαυτό μου να ξαναπάω μια μέρα και στα δύο νησιά. Πέρασαν δέκα χρόνια για να πάω στη Μύκονο ημερήσια από Τήνο και 27(!!) για να πάω και πάλι ημερήσια στην Πάτμο από τη Σάμο! Και στη Λέρο έταξα τον εαυτό μου να πάω αλλά πέρασαν 30 χρόνια και ακόμα το τάμα περιμένει!
Το ταξίδιΠρωί της 9ης μέρας του Αυγούστου και στο Πυθαγόρειο της Σάμου (
βλ. http://www.travelchat.gr/forum/index.php/topic,4401.0.html) μπαίνουμε για άλλη μια φορά στο ιπτάμενο δελφίνι που μετά από μια ώρα θα μας έφερνε στην Πάτμο. Δυο μέρες πριν κάναμε άλλη μιαν απόπειρα, το δελφίνι ξεκίνησε αλλά 15 λεπτά μετά τον απόπλου επιστρέψαμε λόγω βλάβης! Έτσι και εκείνη τη μέρα δεν ήμουν και πολύ αισιόδοξος ότι θα φτάναμε στην Πάτμο. Και όμως όλα πήγαν καλά και γύρω στις 9.30 πραγματοποιούσα την υπόσχεση που είχα δώσει στον εαυτό μου τότε. Η πρώτη εικόνα εντελώς διαφορετική από εκείνη της Σάμου.
Πιο πολύ σε αυτό που έχουν όλοι στο μυαλό τους στο άκουσμα των λέξεων «ελληνικό νησί»! Πιο πολύ σε Κυκλάδες φέρνει. Είναι όμως και κάποια στοιχεία της αρχιτεκτονικής του, όπως το κυβερνείο με τα χαρακτηριστικά της περιόδου της Ιταλοκρατίας που το διαφοροποιούν. Κάτσαμε να πιούμε ένα καφέ και αργότερα με ένα ταξί ξεκινήσαμε για το μοναστήρι.
Φαίνεται πως η Πάτμος ήταν Ιερό νησί από την αρχαιότητα. Λατρευόταν εκεί η Σελήνη και μετά τα δύο παιδιά της Λητούς. Ο Απόλλωνας στην Ακρόπολη, στο λόφο Καστέλι, πάνω από τη Σκάλα, την αρχαία Φορά, πρωτεύουσα τότε του νησιού, και η Άρτεμη, πάνω από τη Χώρα, εκεί που σήμερα είναι το μοναστήρι. Αλλά και τόπος εξορίας. Στα χρόνια του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Δομιτιανού έφτασε από την Έφεσο, εξόριστος και αλυσοδεμένος το 95 μ.Χ. ο μαθητής του Χριστού Ιωάννης (ο Θεολόγος, ο Ευαγγελιστής) και στο ομώνυμο σπήλαιο έγραψε την Αποκάλυψη. Το σπήλαιο αυτό βρίσκεται στο μέσο περίπου της διαδρομής από τη Σκάλα στο Μοναστήρι.
Εμείς ανεβήκαμε κατευθείαν στο μοναστήρι. Από εκεί που σε αφήνει το αυτοκίνητο μια φαρδιά πέτρινη σκάλα σε φέρνει στην είσοδο της Μονής. Η θέα προς τα κάτω με τον έντονο διαμελισμό του νησιού είναι μαγευτική
Η Μονή Ιδρύθηκε στα 1088 από τον μοναχό Χριστόδουλο Λετρινό και με τον σκούρο γκρίζο όγκο του δεσπόζει πάνω από τη χώρα αλλά είναι και το ορόσημο όλου του νησιού.
Κλασικό δείγμα μεσαιωνικής μοναστηριακής αρχιτεκτονικής είναι ταυτόχρονα μοναστήρι και κάστρο. Το καθολικό της μονής έχει όμορφα ξυλόγλυπτα και τοιχογραφίες. Η αυλή είναι στρωμένη με χοντρό βότσαλο και από εκεί ξεκινούν σκάλες που σε ανεβάζουν σε διάφορες ταράτσες με ανεπανάληπτη θέα προς όλο το νησί Πάνω από την αυλή υπάρχουν Βενετσιάνικου τύπου τόξα, η «τζαφάρα».
Κάτω από την αυλή υπάρχουν δεξαμενές για νερό και για κρασί (σήμερα αγίασμα) μιας και το νησί είχε εξαιρετικό κρασί από την αρχαιότητα (λατρευόταν και ο Διόνυσος!).
Αφού τελειώσαμε την επίσκεψή μας κατεβήκαμε προς την έξοδο όπου ένας μοναχός καθόταν και διάβαζε. Τι όμορφη εικόνα!!
Έξω και πάλι, όμορφη θέα για άλλη μια φορά!
Η Χώρα της Πάτμου αγκαλιάζει το μοναστήρι και αυτό με τη σειρά του είναι σαν να την ευλογεί και ταυτόχρονα να την προστατεύει. Αρχίσαμε λοιπόν τη βόλτα μας στη Χώρα για να γνωρίσουμε όσο περισσότερα γινόταν. Τα σπίτια και εδώ κυβόσχημα και λευκά σαν στις Κυκλάδες αλλά γύρω από τις εξώθυρες και τα παράθυρα η πέτρα είναι περίτεχνα λαξεμένη και δεν την ασβεστώνουν.
Έτσι δημιουργείται μια πέτρινη κορνίζα που κάνει τα σπίτια αυτά να ξεχωρίζουν. Στενά δρομάκια, καμάρες και στοές σε βγάζουν σε μικρές γραφικές πλατείες και σε κάθε γωνιά κάποια εικόνα θα σε κάνει να βγάλεις και ένα επιφώνημα θαυμασμού!
Κάναμε αρκετή ώρα βόλτα, βλέποντας και θαυμάζοντας και πήγαμε στο Αρχοντικό του Σημαντήρη που έφτιαξαν Σμυρνιοί μαστόροι στα 1625. Σήμερα στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο του νησιού.
Έχει όλο τον εξοπλισμό του σπιτιού με έπιπλα εποχής, πολλά φερμένα από ξένα μέρη όπως την Οδησσό και μιας και η οικογένεια έβγαλε οδοντίατρους και ένα ποδοκίνητο οδοντιατρικό τροχό (!). Εντύπωση μου έκανε το άνοιγμα, σα μικρό πηγάδι, μέσα στο σπίτι από το οποίο τράβαγαν νερό από τη στέρνα που ήταν από κάτω και η οποία τροφοδοτούνταν από τη βροχή μέσα από διάφορα λούκια από τις ταράτσες του σπιτιού.
Οι ταράτσες! Άλλο πράγμα.
Σα βεράντες, όχι πολύ μεγάλες να κοιτούν άλλες προς το μοναστήρι, άλλες προς το οικισμό! Πολύ όμορφο αρχοντικό. Πόσες λύπες και χαρές είδαν οι χοντροί του τοίχοι!
Το μεσημέρι είχε προχωρήσει για τα καλά. Πήραμε το λεωφορείο της γραμμής που μας πέρασε από ωραίους οικισμούς και παραλίες, όπως τον Γροίκο με τον περίεργο «βράχο της Καλικατζούς» στη θάλασσα, πριν μας φέρει στη Σκάλα.
Κάτσαμε στα αριστερά του λιμανιού, φάγαμε τις ζαργάνες μας και αργά το μεσημέρι με το δελφίνι και ένα ταξίδι με πολύ φουρτούνα και κούνημα, γυρίσαμε στη Σάμο. Η επίσκεψή μας αυτή στην Πάτμο ήταν ένα τάμα. Ίσως όμως κάποια άλλη φορά να ξαναπάω. Πολύ θα το ήθελα, γιατί το νησί μου άρεσε πολύ. Ας ανανεώσω λοιπόν το τάμα μου και ποιος ξέρει;
Περισσότερες φωτογραφίες:
http://picasaweb.google.gr/dimosfiotakis/PATMOS982007#