Aνέκδοτα, αστεία...κλπ

[McElk]

Γεννήθηκε κάποτε ένα αγοράκι με ένα σωματικό ελάττωμα: δεν είχε αρ Χ /. Το γεγονός αυτό δεν του στάθηκε εμπόδιο να τελειώσει δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, να σπουδάσει Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο και να υπηρετήσει (Γιωτάς) στο στρατό. Μετά το στρατιωτικό λοιπόν άρχισε να ψάχνει για δουλειά.    Μαθαίνει ότι η Ελληνική Τεχνική ζητά νέους μηχανικούς. Πάει στα γραφεία και του δίνουν να συμπληρώσει ένα βιογραφικό: σπουδές, βαθμολογίες, ξένες γλώσσες κλπ. Μεταξύ των άλλων είχε και μια ερώτηση: υγεία και αρτιμέλεια. Το παλικάρι ειλικρινής καθώς ήταν έγραψε την αλήθεια: Υγιής είμαι αλλά όχι αρτιμελής, δεν έχω αρΧ/. Μετά λίγες μέρες τον καλεί στα γραφεία ο διευθυντής προσωπικού: -Νέε μου τα υπόλοιπα προσόντα σου είναι τέλεια αλλά εμείς στην εταιρεία μας θέλουμε το προσωπικό μας να είναι τελείως αρτιμελές, λυπάμαι αλλά δεν μπορούμε να σε προσλάβουμε.                      Καλά λέει ο νεαρός θα δοκιμάσω σε άλλη εταιρεία. Πάει στα γραφεία της ΑΚΤΩΡ που ζητούσαν μηχανικούς για έργα στο εξωτερικό. Συμπληρώνει πάλι τα βιογραφικά του, πάλι η ερώτηση για υγεία και αρτιμέλεια και πάλι η ίδια κατάληξη: Λυπούμαστε αλλά θέλουμε προσωπικό εντελώς αρτιμελές!          Αφού δοκίμασε και σε άλλες 3-4 τεχνικές εταιρείες, πάντα με το ίδιο αποτέλεσμα, σκέφτεται: Δεν δοκιμάζω και την τύχη μου στο Δημόσιο;        Βλέπει σε προκήρυξη ότι η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής ζητά μηχανικό για τη τεχνική της υπηρεσία. Πάει στα γραφεία και συμπληρώνει πάλι τα βιογραφικά του. Λίγε μέρες μετά τον καλεί ο προσωπάρχης: -Συγχαρητήρια νέε μου, τα προσόντα σου τέλεια, προσλαμβάνεσαι!                                       –Ξέρετε, (ειλικρινής ο νεαρός) στις άλλες δουλειές δεν με προσέλαβαν εξ αιτίας σωματικού ελαττώματος, δεν έχω αρΧ/.  –Α, αυτό εμάς δεν μας ενδιαφέρει, μπορείς να πιάσεις δουλειά. –Και από πότε δηλαδή μπορώ να έρθω; -Από την ερχόμενη Δευτέρα κιόλας, έλα στις ένδεκα το πρωί να αρχίσεις. –Στις ένδεκα; μα εγώ ξέρω ότι το Δημόσιο πιάνει δουλειά στις εφτά το πρωί! –Και μείς στις εφτά πιάνουμε αλλά μέχρι τις ένδεκα που ξύνουμε τ’ αρΧ/ μας εσύ τι θα κάνεις;!!!         

[McElk]

Επιστρέφει κάποιος στο χωριό μετά από ταξίδι ενός μήνα και τον υποδέχεται ο αδερφός του.
– Πού είναι ο σκύλος μου να με υποδεχτεί;
- Δυστυχώς ο σκύλος σου σκοτώθηκε!
– Σκοτώθηκε ο αγαπημένος μου σκύλος; Πότε; Πώς;
- Τον ποδοπάτησαν τα πρόβατα όταν πήρε φωτιά το μαντρί!
– Τι μου λες τώρα! Κάηκε το μαντρί; Πως έγινε αυτό;
- Πήρε φωτιά από ένα κερί που ανάψαμε στην κηδεία της μάνας μας!
– Τι έκανε λέει; Πέθανε η μάνα μας; Από τί;
- Από τη στεναχώρια της που σκοτώθηκε ο πατέρας μας όταν τούμπαρε με το τρακτέρ!
- Πω πω, όλο συμφορές! Ένα ευχάριστο δεν έχεις να μου πεις, ένα καλό έστω κάτι θετικό;
- Πώς! Θυμάσαι το τεστ που έκανες για έιτζ προτού φύγεις ταξίδι; Βγήκε θετικό!!!

[dk]

Ο Διονύσης, ένας μελλοντικός Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, εν μέσω κρίσης πιάνει δουλειά το καλοκαίρι σε ένα μανάβικο. Όλα πάνε καλά μέχρι που κάποια στιγμή έρχεται ένας και ζητά μισό καρπούζι.

Διονύσης: Μισό λεπτό κύριε να ρωτήσω τον ιδιοκτήτη γιατί πρώτη φορά συμβαίνει αυτό εδώ, να μας ζητούν μισό καρπούζι. (Πάει στον ιδιοκτήτη)

Διονύσης: Αφεντικό ήρθε ένας μαλάκας έξω που ζητά να του δώσουμε μισό καρπούζι (ο πελάτης είναι πίσω του και ο Διονύσης, δεν τον έχει δει και ο ιδιοκτήτης του κάνει νοήματα και βγάζει αφρούς, ο Διονύσης όμως το παίρνει χαμπάρι τελευταία στιγμή)… και ευτυχώς που ήρθε αυτός ο καλός κύριος και ζήτησε το άλλο μισό.

Ο πελάτης παίρνει το καρπούζι ευχαριστημένος και ο ιδιοκτήτης έχει πάθει πλάκα από τον τρόπο που ο Διονύσης χειρίστηκε την υπόθεση.

Ιδιοκτήτης: Λαμπρέ νέε μου πραγματικά έχεις μεγάλο ταλέντο. Σκέφτομαι να σου δώσω μία μικρή αύξηση και να σε στείλω στο υποκατάστημά μας στα Μέγαρα.

Διονύσης: Όχι αφεντικό μην το κάνεις αυτό, τα Μέγαρα έχουν μόνο ποδοσφαιριστές και πουτάνες.

Ιδιοκτήτης: Χμ,ξέρεις είναι η γυναίκα μου από εκεί !

Διονύσης: Αλήθεια ; Και σε ποια ομάδα παίζει ;

[dk]

Ανεκδοτακι, ετσι για το καλο...

Ενας άνεργος μηχανικός σκέφθηκε να ανοίξει μια κλινική για να βγάζει λεφτά. Μια ταμπέλα απ έξω έγραφε:

Θεραπευθείτε για τα πάντα με €50. Αν δεν θεραπευθείτε σας επιστρέφουμε εμείς €100.

Ένας γιατρός νομίζοντας ότι είναι μια καλή ευκαιρία να βγάλει ένα 100ρικο πάει επίσκεψη.

Γιατρός (ως ασθενής): -«Γιατρέ έχω χάσει τη αίσθηση της γεύσης.»
Μηχανικός (ως γιατρός): -«Αδελφή φέρτε παρακαλώ το φάρμακο Νο 22 και ρίξτε 3 σταγόνες στο στόμα του ασθενούς.»
Ο γιατρός-ασθενής φτύνει το φάρμακο και λέει: -«Μα αυτό δεν είναι φάρμακο. Είναι πετρέλαιο.»
Ο μηχανικός-γιατρός: -«Συγχαρητήρια. Η γεύση σας επέστρεψε. 50 ευρώ παρακαλώ.»

Ο δήθεν ασθενής γιατρός φεύγει τσατισμένος αλλά δεν το βάζει κάτω και επιστρέφει σε μερικές μέρες αποφασισμένος να πάρει πίσω τα χρήματά του.

Ο ασθενής-γιατρός: -«Γιατρέ έχασα τη μνήμη μου και δεν θυμάμαι πια τίποτα.»
Μηχανικός-γιατρός: -«Αδελφή φέρτε παρακαλώ το φάρμακο Νο 22 και ρίξτε 3 σταγόνες στο στόμα του ασθενούς.»
Ο γιατρός-ασθενής πανικόβλητος: -«Μα αυτό το φάρμακο είναι για τη θεραπεία της γεύσης.»
Μηχανικός: -«Συγχαρητήρια. Η μνήμη σας επανήλθε. 50 ευρώ παρακαλώ.»

Ο γιατρός φεύγει εξαγριωμένος με τον εαυτό του. Αμετανόητος μετά μερικές μέρες επιστρέφει.

-«Γιατρέ η όρασή μου έχει αδυνατίσει πολύ. Μπορείτε να κάνετε κάτι?»
Μηχανικός: -«Δυστυχώς κύριε δεν έχουμε φάρμακο γι αυτό. Παρακαλώ πάρτε αυτό το 100ρικο.»
-«Μα αυτό είναι 50ρικο.»
-«Συγχαρητήρια. Η όρασή σας επανήλθε. 50 ευρώ παρακαλώ.»

[georgi d]

Να γελάσει λίγο το χειλάκι μας: Τι κάνει ένας Πόντιος στην καραντίνα.

Στο σπίτι του Γιωρίκα, από το οποίο δεν έχει ξεμυτίσει εδώ και έναν μήνα, τρύπωσε η κάμερα του ZizanTV, προκειμένου να μάθε τι κάνει ένας Πόντιος «απές‘ς σην καραντίναν.

 
Και αυτο...

[McElk]

Ο Γιωρίκας και ο Κωστίκας ήταν συνεταίροι σε ποτοποιείο. 
Δεν πηγαίναν καλά οι δουλειές και αποφασίζουν να το κλείσουν και να ανοίξουν στη θέση του κρεοπωλείο.
Ετοιμάστηκε το μαγαζί ήρθε ο εξοπλισμός, οι πάγκοι, τα ψυγεία, η μηχανή του κιμά, τα μαχαίρια, το εμπόρευμα - κρέατα κλπ  και ήταν έτοιμοι να ανοίξουν.
Λέει ο Κωστίκας:
 -Γιωρίκα, αύριο ανοίγουμε, να κάνουμε μια πρόβα πως θα υποδεχόμαστε και θα εξυπηρετούμε τους πελάτες.  Κάνε εσύ τον πελάτη να κάνω εγώ τον καταστηματάρχη. 
 -Εντάξει, λέει ο Γιωρίκας, βγαίνει και ξαναμπαίνει σε λίγο.
-Καλημέρα, ωραίο τα μαγαζί σας, καλές δουλειές! 
-Ευχαριστούμε, τι θα πάρετε;
-Δύο μπουκάλια κόκκινο, ένα λευκό, πέντε κόκα κόλες και τρείς μπύρες.
-Τι λες βρε! Τρελάθηκες; Κρεοπωλείο έχουμε τώρα, πάει το ποτοποιείο!
-Αμάν λάθος! Ξαναέρχομαι! βγαίνει και ξαναμπαίνει.
-Καλημέρα, ωραίο τα μαγαζί σας, καλές δουλειές! 
-Ευχαριστούμε, τι θα πάρετε;
-Πέντε ρετσίνες Μαλαματίνα, έξι μπύρες Άμστελ, εφτά κόκα κο…
-Βρέ χάζεψες τελείως! αγανακτεί ο Κωστίκας. Κρεοπωλείο έχουμε,  Κ Ρ Ε Ο Π Ω Λ Ε Ι Ο !  Θα κάνω εγώ τον πελάτη, κάτσε εσύ μέσα κάνε το αφεντικό! Βγαίνει ο Κωστίκας και ξαναμπαίνει.
-Καλημέρα, ωραίο τα μαγαζί σας, καλές δουλειές! 
-Ευχαριστούμε, τι θα πάρετε;
-Ένα κιλό κιμά ανάμεικτο, δύο κιλά παϊδάκια και τρεις χοιρινές μπριζόλες.
-Κενά μπουκάλια φέρατε;   

[dk]

ΟΤΑΝ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ...ΑΠΑΤΟΥΝ

Ισπανός: Για να αποφύγετε την σύγκρουση, αλλάξτε την πορεία σας 15 μοίρες βόρεια. Αυτή τη στιγμή βρίσκεστε 25 ναυτικά μίλια μακριά και κατευθύνεστε ακριβώς πάνω μου.

Αμερικανοί: Άλλαξε εσύ την πορεία σου 15 μοίρες νότια.

Ισπανός: Αρνητικό! Επαναλαμβάνω, αλλάξτε εσείς πορεία 15 μοίρες βόρεια.

Αμερικανοί: Σας ομιλεί ο ναύαρχος των ΗΠΑ, άλλαξε τώρα την πορεία σου 15 μοίρες νότια.

Ισπανός: Ούτε λογικό ούτε εφικτό. Εάν δεν θέλετε να τσαλακωθείτε, αλλάξτε την πορεία σας 15 μοίρες βόρεια.

Αμερικανοί: (Με υψωμένη φωνή) Σου ομιλεί ο ναύαρχος James Rader Howard junior του σκάφους USS Montana του δεύτερου σε μέγεθος αεροπλανοφόρου του στόλου των ΗΠΑ. Είμαι ο πιο έμπειρος πολεμικά ναύαρχος των USA, ναύαρχος 5 αστέρων και με πολεμική παράδοση στην οικογένειά μου, με πατέρα και παππούδες ναυάρχους. Έχω μαζί μου δυο αντιτορπιλικά, καταδιωκτικό αεροσκάφος και τέσσερα υποβρύχια. Επιπλέον έχω την υποστήριξη καταδρομικών. Δεν σου κάνω ΥΠΟΔΕΙΞΗ άθλιε, αλλά σε ΔΙΑΤΑΣΣΩ! Άλλαξε θρασύτατε πορεία 15 μοίρες νότια, σε αντίθετη περίπτωση θα προβώ σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την ασφάλεια του στόλου μου. Αμέσως τσακίσου και άλλαξε πορεία, για να μην σε σβήσω από τον πλανήτη γη!

Ισπανός: Ναύαρχε, σου ομιλεί ο Juan Manuel Salas Alcantara. Βρήκα αυτήν την εποχιακή δουλειά μέσω του ισπανικού ΟΑΕΔ. Έχω μαζί μου ένα σκύλο, τηγανητά λουκάνικα και κάμποσες μπύρες και χαζεύω μια τηλεόραση που δεν έχει καλό σήμα. Ο πατέρας μου ήταν άνεργος και εγώ έκανα διάφορες δουλειές του ποδαριού μέχρι να κατασταλάξω εδώ. Για να τελειώνουμε, δεν έχω πρόθεση να μετακινηθώ. Μπορείς ναύαρχε να προβείς σε όλες τις γαμημένες απαραίτητες ενέργειες για την ασφάλεια του γαμημένου σκάφου σου, που σου ξεκαθαρίζω ότι κατευθύνεται ολοταχώς προς τον φάρο που είμαι φαροφύλακας πάνω σε μια βραχώδη ακτή.

Αμερικανοί: o.k . κατανοητό, ευχαριστούμε, καλή όρεξη...

[dk]

Ίδια τιμή

Ένας Έλληνας έχει μπει στο αεροπλάνο της επιστροφής από το Μεξικό για την Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια της πτήσης, του πετάγονται τα μάτια έξω, καθότι η αεροσυνοδός που κόβει βόλτες στον διάδρομο του αεροσκάφους είναι αστέρι (λατίνα βλέπεις).

-Πώς σε λένε; (την ρωτάει ο ξύπνιος Ελληναράς)
-Μερσέντες
-Μερσέντες. Τι υπέροχο όνομα! Κάποια σχέση με την Merceeeedddes Benzzzz;
-(τον χτυπά φιλικά στον ώμο) Ίδια τιμή

 

[McElk]

Ωραίο!!