Περάσαμε από την Αγία Τριάδα και τον Άγιο Χαράλαμπο, βγήκαμε στο δρόμο Φουρνά-Ράχης Τυμφρηστού και στρίψαμε αριστερά για Φουρνά.
Ο δρόμος κυλλά μέσα σε πυκνό δάσος από έλατα και η διαδρομή αυτή είναι από τις ομορφότερες που έχω κάνει ποτέ. Ένα μέρος του δρόμου το είχα περάσει ένα χρόνο πριν, με αντίθετη κατεύθυνση και γι άλλη μια φορά η άποψή μου αυτή επιβεβαιώθηκε. Στον Φουρνά είχαμε σκοπό, αν βρούμε να φάμε και αν γίνεται να κάνουμε και καμιά βόλτα. Αμ, δε!! Η βροχή όταν φτάσαμε είχε δυναμώσει και έριχνε πολύ νερό. Αν και ήθελα να κάτσουμε κάπου για φαΐ, με την ελπίδα να κάνουμε και καμιά βόλτα, αν ο καιρός άνοιγε, η υπόλοιπη παρέα είχε άλλη άποψη και έτσι πήραμε το δρόμο προς τη Ράχη, κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του βουνού.
Η βροχή βέβαια συνεχιζόταν
και όσο ανεβαίναμε πύκνωνε η ομίχλη κάνοντας τις εικόνες να μοιάζουν σα να «ξεπηδούσαν» από κάποιο παραμύθι!
Στη Ράχη στρίψαμε δεξιά, περάσαμε το τούνελ, έξω από το Καρπενήσι, αφού είχαμε «κυκλώσει» το Βελούχι και κάτσαμε για φαγητό στην αρχή της Ποταμιάς σε ένα μαγαζί με μέτριο φαΐ, αλλά πολύ ωραία θέα
στην Ποταμιά, τις πλαγιές
και την πόλη.
Σχεδόν απέναντι είναι ένας χώρος φτιαγμένος να θυμίζει «Άγρια Δύση» (Far West).
Ινδιάνικες σκηνές, άλογα για καβαλαρία, παιγνίδια και δραστηριότητες τύπου western και ένα Saloon, όπου κάτσαμε για καφέ. Εκεί τελείωσε ουσιαστικά το ταξίδι μας στην Ευρυτανία. Αλλά φυσικά όχι και τα πάρε-δώσε μαζί της, μιας και είναι τόσο όμορφη που σίγουρα θα τα ξαναπούμε.
Επιστροφή και συναισθήματαΤην άλλη μέρα αποχαιρετίσαμε τους φίλους μας που πήγαιναν αλλού και μεσημέρι φτάσαμε στο σπίτι μας έχοντας κάνει μια αξέχαστη εκδρομή.
Πολλές είναι οι εντυπώσεις από αυτό το ταξίδι, όπως περιγράφονται παραπάνω. Σε διάφορες στιγμές όμως κάποιες εικόνες είχαν ιδιαίτερη «βαρύτητα». Όπως η «θολή», λόγω ομίχλης, εικόνα της λίμνης των Κρεμαστών και της γέφυρας από τα Τσαγκαράλωνα στα Φιδάκια, ή οι ονειρικές εικόνες του ελατοδάσους με την πυκνή ομίχλη στα 1500μ. υψόμετρο στην ανατολική πλευρά του Τυμφρηστού!
Τώρα που το ταξίδι έχει απομακρυνθεί χρονικά, μπορώ να πω, πως δύο πράγματα μου έμειναν όσο τίποτε άλλο. Η μοναδική Ευρυτανική φύση και τα «καθαρά» βλέμματα των ανθρώπων της. Εις το επανειδείν!!
Περισσότερες φωτογραφίες:
1. Φθιώτιδα:
https://picasaweb.google.com/106934190911586551442/Fthiotis752013 2. Ευρυτανία:
https://picasaweb.google.com/106934190911586551442/Evritania7952013 Από το
http://disaki.blogspot.gr/2014/04/blog-post_29.html 
