Την παρασταση , λοιπον αρχισε να κλεβει ο Βουδδας, που φανταζε τεραστιος επανω στον βωμο του διαλογισμου του.
Οπως και παρα πολλες οι σκαλες που οδηγουν στα ποδια του.
- " Μην μου πεις οτι θα ανεβουμε ολα αυτα τα σκαλοπατια
" με ρωτησε η Κα Ντινα.
-"....................."!!!
-" Λοιπον, θα μου πεις"? επιμενει...
-" Να πω, ή να μην πω ?" ρωτησα με την σειρα μου χαριτολογοντας "
-"Καταααααααααααλαβα" σφυριξε απελπισμενα, δηλωνοντας στους αλλους κατι που ηδη ειχαν καταλαβει πολυ
πριν απ αυτη...
Ναι, οσοι ηθελαν να πανε επανω επρεπε να ανεβουν 240 σκαλια.. Η θεα βεβαια ειναι απιθανη και φυσικα μονο στα ποδια
του μεγαλου φιλοσοφου καταλαβαινεις ποσο τεραααααααααααστιος ειναι οχι μονο εις υψος αλλα και σε πλατος
..
{ Φαινεται το φαγητο ηταν το μονο πραγμα που δεν απαρνηθηκε στον ματαιο τουτο κοσμο...μπραβο του... και γω
γιαυτο ειμα καλοφαγου
}
-" εχει απο την πισω πλευρα και εναν ανηφορο για οσους δεν μπορουν να ανεβουν σκαλια αλλα η παρακαμψη ειναι τοσο
μεγαλη που καλυτερα να κανετε υπομονη να τ ανεβετε. Δεν ειναι αλλωστε κουραστικα ή αποτομα με 2 ,3 στασεις
ολοι θα τα καταφερουμε...δεν βιαζεται κανει αλλωστε." προσθεσα..
Μετα απο λιγα λεπτα ειμασταν στην κορυφη...Υπεεεεεροχα. Ολοτο νησι στα ποδια μας, πιο κατω τα χωριουδακια, τα
σπιτια , στο βαθος ο ειρηνικος, η νοτια θαλασσα Κινας.!!!
Σαν μαζευτικαν ολοι και ξαναβρηκαν την ανασα τους και εχοντας τελειωσει τα 'κλικ'. 'κλικ'....παρε με απο δω
'παρε με απο κει', 'μαζι με τον Κωστα', 'χωρις τον Κωστα', 'μεση πάνω ', 'μεση κατω'....,
τους φωναξα για καποιες τελευταιες πληροφοριες.
-"Το άγαλμα ονομαστηκε Tian Tan Βούδα, επειδη η βάσις του είναι ένα μοντελο του Βωμου των Ουρανων
ή του Γήινου Όρους Tian Tan,οπου βρισκεται ο Ναός του Ουρανού στο Πεκίνο. Είναι ενα από τα πεντε μεγαλυτερα
αγάλματα του Βούδα στην Κίνα.
Το άγαλμα του Βουδα καθεται σε θρονο λωτου στην κορυφη ενός βωμου τριών διαζοματων.
Είναι περιτριγυρισμενο από εξι μικροτερα χαλκινα αγαλματα που ειναι γνωστα ως "Η προσφορά των Έξι Ντέβα" και
που του προσφερουν οπως βλεπετε λουλουδια, θυμιαμα, λαμπα, αλοιφη, φρουτα, και μουσικη .
Αυτες οι προσφορες συμβολιζουν την φιλανθρωπια,
την ηθικη,
{ το ειπα τονιζοντας την λεξη και κοιτοντας την σουρλουλού, που της αρεσε ο
βουδδισμος γιατι δεν εχει αμαρτιες...γελακια αντιχησαν ξανα .
..}.."την υπομονη, το ζηλο,
την περισυλλογη και τη σοφία,
αξιες που πρεπει να αποκτηθουν και είναι απαραίτητες για να τεθει κανεις σε κατασταση νιρβάνα.
Το αγαλμα αυτο σε μερα με καθαρη ορατοτητα φαινεται ακομα και απο το
Μακαου...." , ειχα πει την μαγικη λεξη
και η ...κολλημενη συμπεθερα με το μερος αυτο εριξε μια δολοφονικη ματια στον αντρα της.
-"Το αγαλμα του Tian Tan Βούδα φαίνεται ήρεμο και αξιοπρεπες.Το δεξί του χέρι υψώνεται,ως ενδειξη της απομάκρυνσης
της θλίψης,ενω το αριστερό χέρι του Βούδα ακουμπα πάνω στα γόνατά του σε μια χειρονομία που συμβολιζει την
παροχη της κοινωνικης συνειδησης.
υπάρχουν 3 διαζωματα κάτω από το άγαλμα του Βούδα: Η αίθουσα του Σύμπαντος, Η Αίθουσα της Φιλανθρωπιας, και την
αίθουσα της Μνήμης.
Ένα από τα πιο σημαντικα κειμηλια της είναι μια τεφροδοχος του Γκαουτάμα Βούδα, που συντηρει
μερικα από τα υποτιθεμενα αποτεφρωμένα λείψανα του. Μόνο οι επισκεπτες-προσκυνητες επιτρέπεται να δουνε τα
λείψανα, για να αφήσουν την προσφορα τους εκει διπλα. Υπάρχει μια τεραστια σκαλιστη καμπανα με πολυ ωραια
σκαλισματα. Είχε σχεδιαστεί για να χτυπαει καθε επτα λεπτα, 108 φορές την ημερα και συμβολίζει την απελευθερωση
από τα 108 γεγραμμενα ειδη της ανθρώπινης ταλαιπωριας.!!!
{ εχω μπει με κινεζο προσκυνητη και τα ειδα...}"
Ομως εδω σταματησα την διηγηση μου γιατι το ξυπνητηρι μου χτυπησε , θυμιζοντας με το ραντεβου με τους μοναχους
του μοναστηριου..
Θελοντας να μαθω το ωραριο επισκεψης του μοναστηριου, { εδω ειναι λιγο ιδιοτροποι με την φιλοξενια απλων περιεργων
τουριστων και οχι προσκυνητων} αντιμετωπισα στην απιστευτη προταση να μας παραθεσουν ενα παραδοσιακο
απογευματινο τσαι στον ειδικο κηπο τσαγιου οταν δικαιολογηθηκα, οτι δηθεν ταχα, οι πελατες μου θα θελανε να γνωρισουν απο κοντα τις
αληθειες του Βουδδισμου. Απιστευτη ευκαιρια και εμπειρια που θα την θυμουνται χρονια...
Δεν ειχα φανερωσει την εκπληξη στον κοσμο, γιατι, να πω την αληθεια ηταν κατι απιστευτο και για μενα και δεν
φανταζομουνα οτι θα μπορουσε να πραγματοποιηθει...
Πραγματι φτασαμε στο μοναστηρι και αφου το ειδαμε εξω-μεσα , ενας μοναχος μας οδηγησε στους κηπους τους...
πανεμορφοι, δεν σας λεω τιποτα, ειδικα το τμημα νε τις λιμνες των λωτους νουφαρων, που θεωρουνται τα ιερα φυτα
του βουδδισμου...,
φτασαμε τελικα στον κηπο του τσαγιου...
Καθισαμε γυρω απο τα ομορφα τραπεζια και ο κοσμος με το στομα σχεδον ανοιχτο ΄τρελλαθηκε' στην κυριολεξια, με την
απιστευτη διαδικασια προσφορας και διαβασματος του τσαγιου.
Πρωτα απ ολα , μας καλωσορισε, μας ειπα ενα συντομια την ιστορια του μοσταριου που ιδρυθηκε το 1924 απο 3 μοναχους
δασκαλους του ΖΕΝ, και ξεκινησε με τις βασικες αρχες του βουδδισμου. Τα 'τσακαλια ' μου , ανθυποχαμογελουσαν
ικανοποιημενα, γιατι ακουγοντας τα για 2 φορα , αρχισαν κατι να καταλαβαινουν..και γιατι ηδη μαζι με ενα αλλο
μοναχο , ειχαν αρχισει τις 'ψαλμωδιες' και τα στικακια απο λιβανι για να 'ευλογησουν' την προσφορα του τσαγιου.
Σερβιριστηκε σε πολυ μικρα πορσελανινα φλυτζανακια, σαν παιχνιδια {οπως τα αποκαλεσανε}, σκετα, ΘΕΟΠΙΚΡΑ...
κατι μεταξυ κινινου και χολης χα χα χα..
Ομως ολα ηταν πανεμορφα και παραμυθενια, και ετσι εν ειδει φαρμακου, καταποθηκε και το δηλητηριο, και αφου
ευχαριστησαμε με πολλες υποκλισεις τους 2 μοναχους, τραβηξαμε για το ψαραδικο χωριο.
Κατεβηκαμε πριν την γεφυρα που ενωνει το παλιο με το καινουριο, και αφου τριγυρισαμε τα παραδοσιακα σπιτια
και σοκκακια του χωριου,θαυμασαμε και απορισαμε με τα πασαλωτα σπιτια, συγκριναμε το παλιο με το καινουριο
την φτωχια με τον πλουτο....
περασαμε στην φαση 2, που ονομαζεται 'μασινγκ'. Οπως βλεπετε, ειναι διεθνης λεξη,
την χρησιμοποιουν τοσο στην Ανδορρα, οσο και στην Κινα μιας και οι περισσοτερες λεξεις ληγουν σε -ινγκ...
Βρηκαμε την ωραια ταβερνα οπου ο καθενας διαλεγε το ζωντανο φαγητο του και το ψηναν επιτοπου.
{ ειχα κανει βεβαια κρατηση απο το πρωι, γιατι ευκολα δεν βρισκεις 50 θεσεις μαζεμενες...}
Ομολογω οτι καποιες κυριες ειχαν ενδειασμο στο να το συναινεσουν να τερματισει την ζωη του το ζωντανο εξ
αιτιας τους, αλλα συνειδητοποιωντας οτι αν δεν το κανει αυτη θα το κανει ο επομενος
και αφου τα στομαχια ειχαν αρχισει να
διαμαρτυρονται, διαλεχτηκαν κατι ψαρουκλες νααααα { μετο συμπαθειο} , οστρακοειδη και γαριδες, αστακοι και
ατελειωτα μεζεδακια και εριξαν ενα τρικουβερτο τσιμπουσι!!!
{ ευτυχως βρηκα αρκετες φωτο, γιατι αλλο να το περιγραφεις και αλλο να το βλεπεις}
Κατα τις 9 γυρισαμε πισω,δεν προλαβαμε να χαζεψουμε την Lights Symphony, χορογραφια φωτων με μουσικη
στην Παραλια του Καουλουν που ηταν στις 8
{θα το καναμε την επομενη} και οι περισσοτεροι συνεχισαν την βραδυα
στο κλαμπ του ξενοδοχειου με ποτο και μουσικη,
αλλοι πηγαν βολτα, αλλοι για υπνο,
εγω οπως παντα, αραξα μπροστα στη τζαμαρια μου να χαζευω το λιμανι... Μηπως να επαιρνα ναυτικο???