Ημέρα 8 (Sigiriya Rock & Colombo)
O αρχαιολογικός χώρος της Sigiriya είναι ένας τεράστιος βράχος/ φρούριο το οποίο δεν είναι εξακριβωμένο αν ήταν παλάτι ή χώρος θρησκευτικός. Ο βράχος υψώνεται ανάμεσα σε εντυπωσιακούς κήπους & έντονη βλάστηση. Ξεκινάς να τον ανεβαίνεις και περίπου στα μισά βρίσκεσαι σε ένα από τα highlights του αρχαιολογικού χώρου. Υπέροχες αρχαίες τοιχογραφίες μέσα σε μια σπηλιά που απεικονίζουν γυμνόστηθες χορεύτριες. Περνώντας από το τελευταίο στάδιο της ανάβασης περνάς μέσα από ένα λιοντάρι σκαλισμένο στο βράχο και φτάνεις στη κορυφή που σε αποζημιώνει για τον ιδρώτα που έχεις ρίξει με μια καταπληκτική θέα. Συμβουλή μου να πάτε νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα που η ζέστη παλεύεται.
Για κάποιον που έχει χρόνο, must στη Σρι-Λάνκα είναι και η επίσκεψη στην αρχαία πόλη Polonnaruwa & τον αρχαιολογικό χώρο της Anuradhapura.
Η Polonnaruwa είναι κοντά στη Sigiriya και θα μπορούσαμε να πάμε αμέσως μετά αλλά επιλέξαμε να μην το κάνουμε γιατί και ο χρόνος μας ήταν πιεσμένος αλλά και γιατί μπαίναμε πλέον σε περιοχή με πιο έντονο malaria risk (αυτό βέβαια αλλάζει χρόνο με τον χρόνο).
Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής για Colombo σκεφτόμασταν να κάνουμε μια στάση στο ορφανοτροφείο ελεφάντων που έχεις την ευκαιρία να ταΐσεις ελεφαντάκι με μπιμπερό, όμως διαβάζοντας αυτά που έλεγε το Lonely Planet για την τουριστική εκμετάλλευση των μικρών ελεφάντων και για τον αμφίβολο ρόλο του ορφανοτροφείου αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την προτροπή του οδηγού και να μην πάμε.
Έτσι φτάσαμε νωρίς στην πρωτεύουσα και περάσαμε την τελευταία μας ημέρα στην πολύβουη πόλη. Σαν πόλη το Colombo δεν έχει και πολλά να πει εκτός από λίγα σημεία με κάποιο ενδιαφέρον. Εμείς πετύχαμε Poya day που σημαίνει πανσέληνος που σημαίνει μεγάλη θρησκευτική γιορτή. Το καλό ήταν ότι εξαιτίας της ημέρας ο παραλιακός δρόμος ήταν τίγκα στον κόσμο, και η βόλτα μας εμπλουτίστηκε με πολύ ωραίες εικόνες. Το κακό ήταν ότι την Poya day απαγορεύεται το αλκοόλ παντού.
Ούτε στο 5-στερο τουριστικό Galle Face Hotel που καθίσαμε να ξαποστάσουμε και να απολαύσουμε το ωκεανό μας σέρβιραν αλκοόλ και έτσι αρκεστήκαμε σε μια ginger beer.
To Ταξίδι τελειώνει βρίσκοντας μας σε έναν υπέροχο κήπο εστιατορίου (το Colombo έχει πολλές και καλές επιλογές για φαγητό) να απολαμβάνουμε τοπικά εδέσματα με την πανσέληνο πάνω από το κεφάλι μας και μια Virgin margarita στο χέρι .
Τι μου έλειψε σε αυτό το ταξίδι-Το να κοιμηθώ χωρίς το φόβο των εντόμων
-Το να κινηθώ περισσότερο σε πόλεις και χωριά. Σε αρκετές περιπτώσεις βρεθήκαμε στη μέση του πουθενά και έτσι δεν μπορέσαμε να τριγυρίσουμε βράδυ, να φάμε και να πιούμε εκεί που συχνάζουν ντόπιοι. Σε 8 ημέρες όμως τι να πρώτο-κάνεις και αυτά που κάναμε στα σίγουρα δεν θα τα άλλαζα.
-Το ότι ήταν τόσο μικρής διάρκειας το ταξίδι. Δεν προλαβαίνεις να αισθανθείς την ανεμελιά του μεγάλου ταξιδιού.
-Καλομαθημένη από Ινδία περίμενα πάνω-κάτω τις ίδιες τιμές. Δεν ισχύει αυτό. Είναι πιο ακριβή χώρα.
Τι θα θυμάμαι για πάντα -Εκείνη τη τεράστια ουρά της μπλε φάλαινας να αναδύεται δίπλα μας
-Την λεοπάρδαλη να με κοιτάζει στα λίγα μέτρα
-Τις διαδρομές με τρένα και λεωφορεία
-Το να περπατάω πάνω στις ξύλινες γραμμές του τρένου στον σταθμό στην Ella
-Το να κάθομαι γονατιστή και να ακούω τους πιστούς και τα τύμπανα στον ναό του ιερού δοντιού του Βούδα στο Kandy
-Το να κουνιέμαι σχεδόν ολομόναχη σε μια αιώρα στο πουθενά το βράδυ ακούγοντας τα κύματα του Ινδικού ωκεανού και τα τζιτζίκια
-Το να πίνω το κρασί μου χωμένη σε άπειρες έθνικ μαξιλάρες και να μεταφέρομαι νοητικά σε άλλη εποχή ακούγοντας από γραμμόφωνο Edith Piaf, στο Helga follies στο Kandy.
-Tο κολύμπι σε μία πισίνα που σχεδόν ενώνεται με μια λίμνη και γύρω μου Ασιατικοί ορυζώνες & το ειδυλλιακό αφρόλουτρο μαζί με τον καλό μου σε ένα ασύγκριτο περιβάλλον στο στο Jetwing Vil Uyana Hotel στη Sigiriya
-Το να κυνηγάω μια αρκούδια στα σκοτάδια μέσα στα δέντρα και να κοιμάμαι σε μια σκηνή στη μέση της ζούγκλας
-Το περπάτημα στην παλιά πόλη του Galle και στα σοκάκια στο Kandy
-Τα μαγικά frescos μέσα σε σπηλιά στον βράχο της Sigiriya
- Το βλέμμα ενός κοριτσιού μέσα στις φυτείες τσαγιού λίγο έξω από την Ella
-Το απίστευτο γέλιο του ξενοδόχου μας στην Ella
-Όλα αυτά τα συναισθήματα που σου γεννά ένα ταξίδι και που έχω την τύχη να τα μοιράζομαι με κάποιον
…άντε και στο επόμενοΤελειώνοντας δεν ντρέπομαι ομολογήσω ότι και σε αυτό το ταξίδι, όπως και σε πολλά άλλα, ήρθα αντιμέτωπη με πολλές από τις φοβίες μου, όπως τα αεροπλάνα, ο ωκεανός, τα έντομα, τα άγρια ζώα (ναι ναι δυστυχώς έχω πολλές). Κάπου όμως διάβασα ότι γενναίος δεν είναι αυτός που δεν φοβάται αλλά αυτός που φοβάται και παρόλα αυτά το κάνει. Με συμφέρει να πιστεύω ότι έτσι είναι. Το σίγουρο είναι πάντως, ότι δεν θα με αποτρέψουν κάποιες προσωπικές ανασφάλειες να ζήσω τις συγκινήσεις που μου προσφέρουν όλα αυτά. Καλά μας ταξίδια.
