Τι θα μπορούσε να πει κανείς για την Ζάκυνθο; Εάν από τα ωραιότερα νησιά του Ιονίου και με πάρα πολλές πτυχές. Είναι ένα νησί που όλα απέχουν από την πόλη το πολύ μισή ώρα, μπορείς να βρεις την διασκέδαση, την ηρεμία, τις υπέροχες παραλίες με τα καταπράσινα ή καταγάλανα νερά, καθώς και τα βουνά με την άγρια βλάστηση και τις βραχώδη περιοχές. Φυσικά δεν νομίζω να περάσει απαρατήρητος και ο πλούτος της εκκλησίας του Αγ. Διονυσίου που επιβλητικά δεσπόζει με το καμπαναριό του έξω από το λιμάνι. Κάνοντας έναν γύρω του νησιού ή αργά το βράδυ αν επισκεφτείτε κάποιο χωριουδάκι, θα δείτε πως οι ζακυνθινοί έχουν δώσει μια έμφαση στα καμπαναριά σε όλες τις εκκλησίες, πιθανόν να δείτε και καμπαναριά μεγαλύτερα και πιο περιποιημένα από τις εκκλησίες.
Δεκαπέντε μέρες είναι αρκετές για να γυρίσετε το νησί από άκρη σε άκρη και να θαυμάσετε όλα τα αξιοθέατα που έχει. Κι αν είστε και λάτρεις της θάλασσας σίγουρα έχετε πολλές επιλογές και να διαλέξετε από οργανωμένη παραλία με μπαράκια και θαλάσσια σπορ, μέχρι και μια σπηλιά για να κάνετε ένα ρομαντικό μπάνιο (αν φοβάστε βέβαια μην το επιχειρήσετε...).
Ξεκινάμε με τις παραλίες, προτείνω ανεπιφύλακτα να επισκεφτείτε την παραλία «Μακρύς Γυαλός», παραλία με βοτσαλάκι και πεντακάθαρα νερά, αξίζει να έχετε και μια μάσκα μαζί σας ή γυαλιά για να μπορείτε να δείτε τα υπέροχα χρώματα του βυθού. Προσοχή όμως μην μπερδευτείτε πηγαίνοντας, πριν το Μακρύ Γυαλό είναι μια παραλία που ονομάζεται «Ξύγκια», μπαίνοντας στην περιοχή θα το καταλάβετε από την έντονη μυρωδιά που έχει το θειάφι και αν βουτήξετε και στα νερά θα νιώσετε να σας ακουμπάει κάτι σαν λίπος, τα λεγόμενα ξύγκια, με γλοιώδη υφή που ξερνάνε τα βράχια της περιοχής. Υπάρχει και η άποψη βέβαια ότι τα νερά είναι ιαματικά αλλά ούτε ξέρω αν αληθεύει ούτε βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Αφού φτάσετε στο Μακρύ γιαλό και κάνετε το μπάνιο σας, συνεχίστε την διαδρομή και σίγουρα θα βρείτε ένα γραφικό ταβερνάκι με θέα να απολαύσετε ένα υπέροχο μεσημεριανό γεύμα. Φάτε, ξεκουραστείτε και συνεχίστε τον δρόμο μέχρι να φτάσετε στο πέτρινο πάρκο «Ασκός» στις Βολλίμες (
www.askosstonepark.gr) δεν θα πλατιάσω γιατί μέσω της ηλ. διεύθυνσης μπορείτε να μάθετε όσα θέλετε. Το μόνο που θα προσθέσω είναι πως θα ξετρελαθείτε με τα ελαφάκια που θα σας παίρνουν από πίσω να τα ταΐζετε και τα Ρακούν που θα σκοτώνονται μεταξύ τους για το πιο θα πρωτοκλέψει την τροφή από τα χέρια σας.
Αν έχετε έντονη οικολογική συνείδηση, προμηθευτείτε άφθονο νερό πολύ δυνατό αντηλιακό και κάτι να τσιμπήσετε και ξεκινήστε για την παραλία του Γέρακα. Στο μέρος αυτό πάνε οι χελώνες καρέτα – καρέτα και γεννούν τα αυγά τους. Πριν μπείτε στην παραλία σίγουρα θα σας σταματήσει κάποιος και θα σας ενημερώσει για τις χελώνες και φυσικά που θα πρέπει να κάτσετε στην παραλία, απαγορεύονται οι ομπρέλες και οτιδήποτε μπορεί να αποβεί μοιραίο για τα μικρά χελωνάκια που εκολάπτονται κάτω από την άμμο που εσείς θα έχετε ξαπλώσει. Επίσης έχει και αρκετά ρεύματα, οπότε για όσους δεν είναι δεινοί κολυμβητές καλό θα είναι να μην απομακρυνθούν και πολύ από την ακτή.
Για όσους γουστάρουν, έντονη μουσική, ταβλάκι, καλή παρέα και μπυρίτσες ή ακόμη και extreme sports προτείνω την παραλία του Αγ .Νικόλα ή την γνωστή Μπανάνα (όποιον και να ρωτήσετε την ξέρει….)
Κάτι άλλο που μου έμεινε αξέχαστο ήταν το Μαραθωνήσι, ένα μικρό νησάκι που μπορείτε να πάτε από τον Λαγανά ή από το κερί με σκαφάκι ή ακόμη να νοικιάσετε μια βαρκούλα για όλη την ημέρα (αν δεν γνωρίζετε μην το επιχειρήσετε, είναι αρκετά επικίνδυνο). Το νησί έχει δύο παραλίες, η μπροστά που είναι με άμμο αλλά που την κεφαλή κλείνει όταν έρθει το μεσημέρι και η πίσω παραλία που είναι με βότσαλο και το καλύτερο…..έχει ένα μικρό πέρασμα στην αριστερή μεριά που περνάει μέσα σε μια σπηλιά. Αξέχαστη εμπειρία και με καλή παρέα γίνεται μαγική. Μην τολμήσετε να φύγετε από την Ζάκυνθο χωρίς να το επισκεφτείτε. Αν θέλετε μπορείτε να πάτε και στην διπλανή σπηλιά που είναι πιο βαθιά και πιο σκοτεινή (για όσους καπνίζουν βέβαια θα είναι λίγο κουραστικό, λόγω αντοχής.)
Άλλο ένα πολυσυζητημένο αξιοθέατο που όλοι κάπου έχουμε δει έστω και σε μια φωτογραφία είναι το Ναυάγιο και οι πασίγνωστες Γαλάζιες Σπηλιές. Δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτά τα δύο, αλλά έχω να δώσω μια συμβουλή γιατί εγώ είχα την τύχη ή την ατυχία να τα επισκεφτώ και τα δύο με 4 μποφόρ. Προσέξτε το καραβάκι που θα πάτε να έχει μπάρα ώστε να μπορέσει να προσαράξει όσο πιο κοντά στην ξηρά μπορεί. Αλλιώς σας βλέπω κάτω από την βάρκα να την κοιτάτε.
Για όσους τώρα θέλουν να αλητέψουν τις νύχτες σίγουρα τα Club στο Βασιλικό, τα μπαράκια στην Κεντρική Πλατεία και φυσικά τα ωραία γλυκά της Μπόχαλης (απαραίτητος δοκιμάζουμε το τοπικό γλυκό ΦΡΥΓΑΝΙΑ), θα τον ανταμείψουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και ακόμα καλύτερα θα περάσετε ένα πολύ ωραίο μαγαζί με καντάδες…
Αυτά για να πάρετε μια μικρή γεύση από Ζάκυνθο, ένα πολύ όμορφο νησί του Ιονίου.
