Θεατρικές - Μουσικοχορευτικές παραστάσεις - Πίστες

[dk]

"Όπου κι αν πας να μη χαθείς" στο Από Μηχανής Θέατρο (Πάνω σκηνή)

Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο
Τηλ.: 2105231131



Κείμενο: Νίκος Σκορίνης
Σκηνοθεσία-διασκευή: Δημήτρης Μυλωνάς
Δραματουργική επεξεργασία: Άννα Ελεφάντη
Παίζουν: Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Θεοδόσης Σκαρβέλης, Δημήτρης Μπούρας, Δήμητρα Μάζη, Δάφνη Δίγκα, Θανάσης Κορλός

Λίγα λόγια για το έργο...

Το συγκλονιστικό αυτό μυθιστόρημα, το οποίο έχει έως σήμερα πουλήσει πάνω από 20.000 αντίτυπα, γίνεται η αφετηρία για τη δημιουργία ενός πρωτότυπου θεατρικού κειμένου γεννημένου εξολοκλήρου μέσα από τη διαδικασία των προβών.

Πότε σε πρώτο πρόσωπο και πότε σε τρίτο, άλλοτε σε μορφή προσωπικής μαρτυρίας με συχνές αναφορές στη σπαρακτική ερωτική αλληλογραφία του κεντρικού ήρωα και μετά ξανά πίσω στη γειωμένη πραγματικότητα και τα γεγονότα της πολιτικής σκηνής, το «Όπου κι αν πας να μη χαθείς» λειτουργεί ως ένα σύγχρονο «έπος», μια σύγχρονη Οδύσσεια στην οποία ξετυλίγεται η Ιστορία της νεότερης Ελλάδας από τη δεκαετία του 1950 έως και τις μέρες μας και μαζί η ξενιτιά, η δικτατορία, τα κινήματα, η μεταπολίτευση, η πτώση του ανατολικού μπλοκ κ.α. Η περιπλάνηση του κεντρικού ήρωα Ορέστη στους τόπους της Ιστορίας, γίνεται ένα ταξίδι με προορισμό την προσωπική του «Ιθάκη» αλλά ταυτόχρονα αντανακλά την προσδοκία και τη ματαίωση μιας ολόκληρης εποχής.

Η λογοτεχνία, το θέατρο και η Ιστορία συνομιλούν σκηνικά, η αφήγηση και η δράση εναλλάσσονται δημιουργικά έτσι ώστε να απολαμβάνουμε επί σκηνής μια παράσταση γεμάτη συγκίνηση, χιούμορ, ατμόσφαιρες, ανατροπές, μια παράσταση στην οποία η «μεγάλη» Ιστορία συναντιέται με τις ιστορίες των χαρακτήρων που έρχονται να μας τις εκμυστηρευτούν και μαζί να ξυπνήσουν και δικές μας μνήμες.

[dk]

''Ματωμένα Χώματα'' στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Ηρώων Πολυτεχνείου & Βασ. Γεωργίου, Πειραιάς
Τηλ.: 2104143310-20





Συγγραφέας: Διδώ Σωτηρίου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Θεατρική προσαρμογή: Γιώργος Παλούμπης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Παίζουν: Νικήτας Τσακίρογλου, Μιχάλης Σαράντης, Σταύρος Σβήγκος, Αντίνοος Αλμπάνης, Θάνος Αλεξίου, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Νεφέλη Δούκα, Τζένη Κόλλια, Φώτης Λαζάρου, Δάφνη Λιανάκη, Ευθύμης Ξυπολητάς, Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Κώστας Φυτίλης, Aντώνης Χρήστου

Λίγα λόγια για το έργο...

Τα Ματωμένα Χώματα εκδόθηκαν το 1962 και αποτελούν ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα ελληνικά μυθιστορήματα, με 423.000 αντίτυπα και 107 επανεκδόσεις. Αποσπάσματά του έχουν συμπεριληφθεί στα ανθολόγια του Δημοτικού και του Γυμνασίου.

Η ζωή του Μικρασιάτη Μανώλη Αξιώτη, που αφηγείται τις δοκιμασίες του στα Ματωμένα Χώματα, μεταφέρεται στην κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Με έντονο το στοιχείο της μνήμης, και μέσα από μία έντονη αλληλουχία αφηγήσεων και σκηνών, ο θεατής παρακολουθεί τη ζωή του ήρωα από την ήρεμη αγροτική ζωή στο χωριό Κιρκιντζέ, στα απάνθρωπα τάγματα εργασίας Αμελέ Ταμπουρού, το σκληρό μέτωπο του Αφιόν Καραχισάρ και το προσφυγικό ταξίδι στην Ελλάδα. «Θηρίο είν’ ο άνθρωπος», μονολογεί ο ήρωας, για να περιγράψει όχι μόνο το πόσα μπορεί να αντέξει, αλλά και το πόσα φριχτά μπορεί να πράξει.

Σημειώνει ο σκηνοθέτης, Γιώργος Παλούμπης:

Καθώς έφυγαν και οι τελευταίοι αυτόπτες μάρτυρες της Μικρασιατικής καταστροφής, μαζί τους έφυγαν και οι ζωντανές μαρτυρίες των γεγονότων. Για πολλούς σύγχρονους ανθρώπους -ειδικά τους νεότερους- εκείνα τα γεγονότα αποτελούν πληροφορίες, ημερομηνίες και ονόματα γραμμένα σε κάποια βιβλία ιστορίας. Το τι πραγματικά βίωσαν οι άνθρωποι εκείνον τον καιρό, είναι ελάχιστοι σήμερα αυτοί που βρίσκονται σε θέση, μέσα στον σύγχρονο τρόπο ζωής, να το νιώσουν και να το καταλάβουν.

Τα σπουδαία "Ματωμένα Χώματα" της Διδώς Σωτηρίου είναι μια σημαντική κληρονομιά ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο. Το μυθιστόρημα μεταφέρει τον αναγνώστη στην πραγματικότητα της εποχής εκείνης, με τον αέρα, τους ήχους, τις μυρωδιές, τις εικόνες της καθημερινότητας των διαφόρων εθνικοτήτων που ζούσαν στα παράλια της Μικράς Ασίας, όπως επίσης και τον πόνο, τη βία και τις αδυσώπητες συνθήκες του πολέμου. Μέσα από τον κεντρικό αφηγητή του βιβλίου, τον Μανώλη Αξιώτη, ερχόμαστε κοντά στους ανθρώπους εκείνων των ημερών, στα απίστευτα συμβάντα που βίωσαν και στην εσωτερική τους μάχη για τις αξίες της ζωής. Στιγμές αδικίας, προδοσίας, εκμετάλλευσης και στυγνής βαρβαρότητας περνούν καταιγιστικά στο ανάγνωσμα, καθώς και στιγμές βαθιάς φιλίας, κατανόησης και αγάπης.

[dk]

''Να ακούς το χιόνι να πέφτει'' στο Studio Mαυρομιχάλη

Μαυρομιχάλη 134, Εξάρχεια
Τηλ.: 2106453330



Συγγραφέας: Ρέιμοντ Κάρβερ
Απόδοση – Διασκευή: Δημήτρης Καταλειφός - Στέλλα Κρούσκα
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καταλειφός
Παίζουν: Δημήτρης Καταλειφός, Στέλλα Κρούσκα, Βασιλίνα Κατερίνη, Δημήτρης Τσιγκριμάνης

Λίγα λόγια για το έργο...

Ένας άντρας ξεπουλάει τα έπιπλά του στην αυλή του σπιτιού του.
Ένα νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι χορεύει μεθυσμένο στην ίδια αυλή.
Μια ηλικιωμένη μητέρα μετακομίζει συνεχώς προσπαθώντας να βρει ένα σπίτι και μία πόλη, όπου θα είναι ευτυχισμένη.
Ένας πατέρας συναντάει μετά από χρόνια τον γιό του στο μπαρ ενός αεροδρομίου.
Ένας συγγραφέας κυνηγάει την έμπνευση στα συντρίμμια μιας παλιάς αγάπης.
Μια πληγωμένη γυναίκα ουρλιάζει στο δωμάτιο ενός φτηνού μοτέλ.
Και όλοι τους συζητούν, διαφωνούν, πίνουν προσπαθώντας να καταλάβουν «Για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για την αγάπη»…

Ο Ρέιμοντ Κάρβερ ήταν Αμερικανός συγγραφέας διηγημάτων και ποιητής. Θεωρείτε ανανεωτής του διηγήματος στα τέλη του εικοστού αιώνα και δεξιοτέχνης της μικρής φόρμας. Γεννήθηκε στις 25 Μαΐου του 1938 στην πόλη Κλάτσκανι της πολιτείας Όρεγκον των ΗΠΑ και πέθανε στις 2 Αυγούστου του 1988 στο Πόρτ Άντζελες στην πολιτεία  Ουάσινκγκτον.

Θαύμαζε τον Τσέχωφ και έχει επηρεαστεί πολύ απ’ αυτόν. Κολακευόταν ιδιαίτερα όταν τον χαρακτήριζαν Αμερικανό Τσέχωφ. Οι χαρακτήρες των διηγημάτων του είναι άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, πιεσμένοι, απογοητευμένοι από κατεστραμμένους γάμους, οικονομικά προβλήματα και αποτυχημένες καριέρες. Βυθίζονται στο αλκοόλ και στην αποχαύνωση της τηλεόρασης, αδυνατώντας  να τα βγάλουν πέρα με την καθημερινή τους ζωή. Συνηθισμένοι άνθρωποι που ζουν συνηθισμένες ζωές και τους συμβαίνουν καθημερινά, συνηθισμένα δράματα. Που, όπως όλα τα δράματα, απλώς συμβαίνουν, σαν να έχουν πάρει τον δρόμο τους.

Ο Κάρβερ αγαπάει τους ήρωές του. Αγαπάει τις αδυναμίες τους και τις ελλείψεις τους. Τους αντιμετωπίζει με τρυφερότητα και μερικές φορές, με χιούμορ. Είναι οι δικοί του άνθρωποι. Διηγήματά του έχουν συχνά διασκευαστεί για το θέατρο και το σινεμά, όπως η εξαιρετική ταινία «Στιγμιότυπα» (Short Cuts ) του Αμερικανού σκηνοθέτη Ρόμπερτ Άλτμαν το 1993.

[dk]

"Αλμυρή Έρημος" στο Θέατρο 104

Ευμολπιδών 41, Γκάζι
Τηλ.: 2103455020



Ομάδα Θεάτρου Άλας
Σκηνοθεσία, Ερμηνεία: Nαταλία Γεωργοσοπούλου, Σταύρια Νικολάου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση, μουσικός επί σκηνής: Γιάννης Ισμυρνιόγλου

Λίγα λόγια για το έργο...

Πρόκειται για μία πρωτότυπη σκηνική σύνθεση που αντλεί το υλικό της από μαρτυρίες προσφύγων και λογοτεχνικά έργα για τη Μικρά Ασία. Τα δύο κεντρικά πρόσωπα, «Ο Στρατιώτης» και «Η Γυναίκα», πορεύονται παράλληλα στο έργο χωρίς να συναντιούνται σε πραγματικό χρόνο, συμπληρώνοντας ο ένας την αφήγηση του άλλου στη ροή της ιστορίας. Στιγμιότυπα από τη μικρασιατική εκστρατεία και την καθημερινή ζωή ξετυλίγονται μέσα σ’ ένα θραυσματικό τοπίο μνήμης, σ’ ένα χρόνο άχρονο και, κατ’ αυτήν την έννοια, αιωνίως επίκαιρο, όσο η Ιστορία εξακολουθεί να αιμορραγεί πολέμους, προσφυγιά, ανθρώπινο πόνο και οδύνη.

Η Μικρασιατική καταστροφή σημάδεψε την Ελληνική και παγκόσμια ιστορία κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, μα κυρίως ηθικά. Με μάτια ανοιχτά στο παρελθόν, στην ιστορία και το δράμα που έζησε ο Ελληνισμός κατά την έξοδο του από τη Μικρά Ασία, ανοίγουμε την ανθρώπινη πληγή που αιμορραγεί παντοτινά, τα τραύματα εκείνα της μνήμης που θολώνουν την ιστορία, που πνίγουν σε αποσιωπητικά τις ερωτήσεις.

Όταν ένα τραύμα αποκαλύπτεται, πάντα κάποιοι είναι εκεί να το κρύψουν, να το αποσιωπήσουν, να το σκεπάσουν... Ωστόσο το τραύμα εξακολουθεί να αιμορραγεί. Τότε, κάποιοι άλλοι θα βρεθούν να πουν: “δεν μπορείς να μην το κοιτάξεις, δεν μπορείς να μην το μυρίσεις, δεν μπορείς να μη νιώσεις τη σήψη.”

Η μνήμη του τραύματος δεν περιμένει απάντηση. Θα ξεχυθεί σαν ορμητικός ποταμός. Αυτός ο ποταμός είναι οι ψυχές εκείνων των πολλών ανθρώπων που βίωσαν την τραγωδία του πολέμου: Μια Μικρασιάτισσα μάνα που κοιλοπονεί, ξενιτεμένη πια, προσπαθώντας να σταθεί σε έναν αλλιώτικο κόσμο απ’ αυτόν που ήξερε ως τότε. Ένας Έλληνας φαντάρος που πήγε και πολέμησε χιλιόμετρα μακριά, αφήνοντας πίσω σπίτι, οικογένεια, ζωή, δίχως να ξέρει το που και το γιατί. Άνθρωποι που ζούσαν μονιασμένοι και έγιναν σε μια σπίθα της στιγμής εχθροί.

Η φωτιά της Σμύρνης, η φωτιά του ξεριζωμού, που οδήγησε 1.500.000 Έλληνες και 500.000 Τούρκους στην προσφυγιά, χαράσσεται ανεξίτηλα στη μνήμη. Τα ερωτήματα βασανιστικά και αγωνιώδη. Κι εμείς ως ηθοποιοί τι μπορούμε να κάνουμε; Μια ιστορική αφήγηση δεν είναι αρκετή. Η ανθρώπινη τραγωδία ξετυλίγεται μέσα από τα μάτια, τις ψυχές, τα σώματα των ανθρώπων που έζησαν τον πόνο, το πένθος, τον ξεριζωμό. Γι’ αυτό ολάκερη η ιστορία του πολιτισμού δεν είναι παρά μια γκρίζα ζώνη, χωρίς θύτες και θύματα, ένοχους και αθώους. Ένα τέτοιο ταξίδι επιχειρούμε, σκαλίζοντας την μνήμη του τραύματος. Ίσως έτσι να μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά, θεμελιώνοντας τα σπίτια μας, την ίδια μας την ύπαρξη μέσα στο χρόνο.

[dk]

"Guilty Choices" στον Πολυχώρο Vault

Μελενίκου 26, Βοτανικός
Τηλ.: 2130356472 - 6945993870



Συγγραφέας: Jorge Cooner
Απόδοση - Σκηνοθεσία: Θοδωρής Βουρνάς
Ηθοποιοί: Γιωργής Βασιλόπουλος, Βασίλης Βουτετάκης, Γιώργος Γογώνης, Ειρήνη Στεριανού

Λίγα λόγια για το έργο...

Ο Τόνι και η Μπέλα είναι ένα ερωτευμένο ζευγάρι σε μια μακροχρόνια σχέση και υποστηρίζει ο ένας τον άλλον στα όνειρα και τις επιλογές του. Αυτό όμως είναι η πρώτη εικόνα της όμορφης ζωής τους. Τα όνειρά τους ορίζονται από τη φιλοδοξία τους και την ανάγκη τους να εξελιχθούν και να πετύχουν ο καθένας στον επαγγελματικό του χώρο. Όταν οι δρόμοι τους προσωρινά χωρίζουν, η γοητεία τους, ο τρόπος που παραπλανούν ή και αποπλανούν γίνονται όπλα για να πετύχουν τους στόχους τους. Οι ένοχες επιλογές που κάνουν ραγίζουν τη βιτρίνα της τέλειας σχέσης τους και ο καθένας έρχεται αντιμέτωπος με το αποτέλεσμα των πράξεών του.

Η ομολογία είναι ο πειρασμός του ενόχου.

Το έργο σατιρίζει και αποδομεί τα στερεότυπα των φιλόδοξων ανθρώπων που χρησιμοποιούν τη γοητεία τους για να παραπλανήσουν και να πετύχουν τους στόχους τους. Μέσα από μια σειρά “ενόχων επιλογών” που σαν ένα άλλο παιχνίδι, κάποιος θα νικήσει αλλά και κάποιος θα χάσει.

[dk]

''Κάτι απ’ το ημερολόγιο ενός...'' στο Θέατρο Λύχνος τέχνης και πολιτισμού

Χαλκιδικής 83, Γκάζι
Τηλ.: 2110121686



Συγγραφέας: Νικολάι Γκόγκολ
Σκηνοθεσία - Διασκευή: Κωνσταντίνος Τσεντούρος​
Μετάφραση: Gheorge Trofim​
Το τραγούδι της παράστασης ερμηνεύει ο Παντελής Θαλασσινός
Στα τύμπανα επί σκηνής: Βασίλης Τσεντούρος
Στον ρόλο του Αξέντι Ιβάνοβιτς: Κωνσταντίνος Τσεντούρος​

Λίγα λόγια για το έργο...

Η εμμονή ενός ανθρώπου να πείσει τον εαυτό του πως είναι κάτι σημαντικό. Μία απέλπιδα προσπάθεια να κερδίσει στον έρωτα και να λυτρωθεί από την απομόνωση και τα κοροϊδευτικά γέλια των ανθρώπων.

Στο «Ημερολόγιο ενός τρελού» ο Γκόγκολ καυτηριάζει με γλαφυρό τρόπο την κενότητα της άρχουσας τάξης. Πώς οι ταξικές ανισότητες της εποχής παγίδευαν τους απλούς πολίτες και τους καθιστούσαν θύματα των ισχυρών.

Με έναν τέτοιο πολίτη, τον Αξέντι Ιβάνοβιτς, καταπιάνεται το έργο. Με έναν πολίτη χαμηλής αυτοεκτίμησης που ταπεινά εισπράττει τα κοροϊδευτικά γέλια των ανωτέρων του και των κατωτέρων του. Με έναν άνθρωπο που απομονώνεται και σιγά σιγά κυλά από τη λογική στην παραφροσύνη, από τη συνειδητοποίηση της πραγματικότητας στην κατασκευή ενός κόσμου στον οποίο είναι αρεστός και μπορεί σε μια στιγμή να γίνει ο Βασιλιάς της Ισπανίας.

Σε αυτή τη διασκευή ο ήρωας ντύνεται κλόουν και στα όνειρα-εφιάλτες του, διασκεδάζει τον κόσμο εισπράττοντας τα κοροϊδευτικά γέλια του κοινού.

Ο Κωνσταντίνος Τσεντούρος περπατάει σε τεντωμένο σχοινί, ακροβατώντας ανάμεσα στο σουρεάλ και την καρικατούρα, αναδεικνύοντας όλες τις κρυφές πτυχές της προσωπικότητας του ήρωα. Μαζί του ο μουσικός Βασίλης Τσεντούρος, ο οποίος με τις μουσικές του επενδύσεις και τους ντραμιστικούς αυτοσχεδιασμούς, κινεί τα νήματα του ήρωα μουσικά και τον φτάνει στο τέλμα του.

[dk]

''Κατερίνα Γώγου: Το Γαμώτο που Δεν Έζησα'' στο Θέατρο 2510

Θεμιστοκλέους 52, Εξάρχεια
Tηλ: 6975535197



Κείμενο - Σκηνοθεσία: Ανδρέας Ζαφείρης
Ηθοποιοί: Έλενα Αϊβαλιώτου, Χαρά Νικολάου, Χάρης Γεωργιάδης

Λίγα λόγια για το έργο...

O Θίασος του 2510, παρουσιάζει το έργο «Κατερίνα Γώγου: το Γαμώτο που Δεν Έζησα», βασισμένο στη ζωή, το έργο αλλά και την πυκνή, σε ιστορικό χρόνο, περίοδο που έζησε η Κατερίνα Γώγου.
 
Η άγρια μοναδικότητα των στίχων της, η εκπληκτική της ενσυναίσθηση για τη σύγχρονη ζωή στο αστικό τοπίο, η έμπρακτη αγάπη της για το διαφορετικό, το περιθώριο, τους κολασμένους, η αυτοκαταστροφική της διαδρομή ως αντικαθρέφτισμα μιας ολόκληρης κοινωνίας την τοποθέτησαν κορυφαία του Χορού στην «Αγία Τριάδα των Εξαρχείων», (Σιδηρόπουλος, Άσιμος, Γώγου), αλλά και ισότιμη των Ελύτη, Ρίτσου και Σεφέρη σε αναγνωσιμότητα.
 
Στο έργο οι ηθοποιοί μετατρέπουν, μοναδικά, τον εύθραυστο ψυχισμό της Γώγου σε μια θεατρική εικόνα-ξυράφι, βγαλμένη από τους πίνακες του Hieronymus Bosch, τα φτερά του Antoine de Saint-Exupery και τις σελίδες του Antonin Artaud.

[dk]

''Κάθε Τετάρτη'' στο ProjectR stage

Λαγουμιτζή 32 & Αλεξάνδρου Πάντου 10, Καλλιθέα
Τηλ.: 2111110055



Κείμενο: Ανδρέας Αριστοτέλους
Σκηνοθεσία: Ιωάννης Κλειδέρης
Παίζουν: Αθηνά Κουτσιανούλη, Σωτήρης Τζαμαλής, Φανή Λύκου

Λίγα λόγια για το έργο...

Η Τετάρτη δεν είναι μια απλή μέρα. Είναι μια μέρα διαφορετική. Ένας συγκεκριμένος στόχος, να αλλάξεις τον γάμο σου. Περνάς όλη την Μεσογείων, μέσα στην κίνηση του απογεύματος για να φτάσεις, να δώσεις εξήντα ευρώ και να αρχίσεις τα παράπονα. Ένα ζευγάρι μετά από δέκα χρόνια γάμου, αποφασίζει με τις εβδομαδιαίες συνεδρίες να βελτιώσει την σχέση του. Κάθε Τετάρτη και μια νέα εμπειρία, εφόσον μετά από κάθε Τετάρτη, έρχονται στην επιφάνεια πολλές αλήθειες και κάποια καλά κρυμμένα μυστικά.

Η Τετάρτη δεν είναι μια απλή μέρα. Είναι μια μέρα διαφορετική. Ένας συγκεκριμένος στόχος, να αλλάξεις τον γάμο σου. Περνάς όλη την Μεσογείων, μέσα στην κίνηση του απογεύματος για να φτάσεις, να δώσεις εξήντα ευρώ και να αρχίσεις τα παράπονα.

Ένα ζευγάρι μετά από δέκα χρόνια γάμου, αποφασίζει με τις εβδομαδιαίες συνεδρίες να βελτιώσει την σχέση του. Κάθε Τετάρτη και μια νέα εμπειρία, εφόσον μετά από κάθε Τετάρτη, έρχονται στην επιφάνεια πολλές αλήθειες και κάποια καλά κρυμμένα μυστικά.

Η νέα γλυκόπικρη κωμωδία του Ανδρέα Αριστοτέλους παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε σκηνοθεσία Ιωάννη Κλειδέρη. Η αντίθεση των δυο φύλων που συγκρούονται κάθε Τετάρτη όλο και περισσότερο.

Αλήθεια, εσύ με ποιο μέρος είσαι; Του άνδρα ή της γυναίκας; Πριν αποφασίσεις, δες όλες τις συνεδρίες τους.

[dk]

''Ο Πατέρας μου η Αθήνα'' στην Αυλή του Χυτήριου

Ιερά Οδός 44, Γκάζι
Τηλ.: 2103412313



Κείμενο-Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Παίζουν και τραγουδούν: Μάνια Παπαδημητρίου, Τάσος Αντωνίου, Αθηνά Xατζηαθανασίου
Πιάνο: Μαρίνα Χρονοπούλου
Κιθάρα: Τάσος Αντωνίου
Μπουζούκι: Θοδωρής Ζέης

Λίγα λόγια για το έργο...

Παλιοί κανταδόροι, πλούσιοι και φτωχοί, έμποροι και διανοούμενοι, εργαζόμενοι και φοιτητές μαζεύονταν κάποτε για να πιουν το κρασί τους και να τραγουδήσουν με κιθάρες κι ένα μπουζουκάκι όλα τους τα ντέρτια. Τη λαογραφία τούτης της πλευράς της Αθήνας εξερευνούν πέντε νέοι και παλιότεροι ηθοποιοί και μουσικοί μέσα από τα μάτια του πατέρα. Έτσι όπως τα αφηγήθηκε στην κόρη, Μάνια Παπαδημητρίου. Το νέο και το παλιό σιγοτραγουδούν παρέα… Έντεχνο, αλλά και οπερέτα και παλιό ελαφρύ, λαϊκό της δεκαετίας του `60 και τόσα άλλα. Πόσο μας έχει λείψει, όλους αυτούς τους μήνες, αυτή η συνεύρεση τα βράδια!

Η σκηνοθέτις της παράστασης εξομολογείται:

«Νιώθοντας μέσα μου βαθιά
πως έπειτα από τα τελευταία γεγονότα,
με κοροναϊούς και τα λοιπά
στην πόλη μου τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα
και όπως ήτανε παλιά
Αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω,
Με αφορμή τα 200 χρόνια μετά την επανάσταση
Για την ίδια την πόλη των Αθηνών
Και τα περίχωρά της
Συνδεδεμένα με τη μορφή του πατέρα
Που έζησε εδώ 91 ολόκληρα χρόνια (1912-2003)
Και μ’ έμαθε να τ’ αγαπώ κι εμένα
Που γεννήθηκα στην Αθήνα το 1963
Αθήνα κόρη τ ουρανού,
Ελλάδα μάννα γλυκιά της μαγεμένης συνεστίασης
Με τα καφενεία, τις ταβέρνες και τα καπηλειά
Εσύ πατρίδα της παρέας και της νοστιμιάς!
Η Ελλάδα ήξερε από μικρό να σε μαθαίνει
Όλα του κόσμου τα φαρμάκια
Με στίχο και με μουσική να τα ξεχνάς»

[dk]

''Ματωμένος Γάμος'' στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας

Πάνω από την Πλατεία Χαλκηδόνας, Νίκαια
Τηλ.: 2104278289



Συγγραφέας: Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Μετάφραση: Νίκος Γκάτσος
Διανομή:
Μαρία Τζομπανάκη ΜΑΝΑ
Μαρία Χάνου ΝΥΦΗ
Νίκος Πουρσανίδης ΛΕΟΝΑΡΔΟ
Κωνσταντίνος Ασπιώτης ΓΑΜΠΡΟΣ
Γιάννης Καλατζόπουλος ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΝΥΦΗΣ
Χριστίνα Τσάφου ΠΕΘΕΡΑ
Μαριάννα Πολυχρονίδη ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΛΕΟΝΑΡΔΟ
Κώστας Βασαρδάνης ΦΕΓΓΑΡΙ
Ισιδώρα Δωροπούλου ΖΗΤΙΑΝΑ
Κώστας Κοράκης ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ Α’
Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ Β’ 
Ιφιγένεια Μακρή ΔΟΥΛΑ 

Λίγα λόγια για το έργο...

Ο Ματωμένος γάμος, η τραγωδία του μεγάλου Ισπανού ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, αποτελεί ένα θεατρικό και λογοτεχνικό φαινόμενο. Σήμερα, περίπου έναν αιώνα μετά τη συγγραφή του, και παρά τη δυσκολία προσέγγισης της θεματολογίας του από τη σύγχρονη οπτική, ολοένα διευρύνεται πλανητικά η φήμη του με νέες παρουσιάσεις στο θέατρο σε πλήθος χώρες, με καινούργιες μελέτες γι’ αυτόν και σταθερό το ενδιαφέρον του θεατρικού κοινού. Έχει πάρει τη θέση του δίπλα στα κορυφαία αριστουργήματα του παγκόσμιου θεάτρου, όπως είναι οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, τα έργα του Σέξπηρ, του Στρίντμπεργκ, του Τσέχωφ ή του Τένεσι Ουίλιαμς.