Θεατρικές - Μουσικοχορευτικές παραστάσεις - Πίστες

[dk]

''Ο Κύκλος των χαμένων ποιητών'' στο Θέατρο Βρετάνια

Πανεπιστημίου 7, Κέντρο
Τηλ.: 2103221579



Συγγραφέας: Τομ Σούλμαν
Μετάφραση: Νικολέτα Κοτσαηλίδου
Σκηνοθεσία - δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνος Ασπιώτης                               
Μουσική: Μαρίζα Ρίζου
Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Σχεδιασμός φωτισμών: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Κινησιολογία, χορογραφία: Φαίδρα Νταϊόγλου
Παίζουν: Άκης Σακελλαρίου, Τάσος Χαλκιάς, Σπύρος Τσεκούρας, Πάνος Ζυγούρος, Θοδωρής Θεοδωρακόπουλος, Νικόλας Παπαϊωάννου, Θησέας Παπαπαναγιώτου, Στέφανος Παπατρέχας, Σταύρος Τσουμάνης, Τάσος Τυρογαλάς, Αλέξανδρος Τωμαδάκης, Ειρήνη Λαφαζάνη, Λυδία Στέφου

Λίγα λόγια το έργο...

«Δε διαβάζουμε ή γράφουμε ποίηση για να για να δείξουμε εκκεντρικοί! Διαβάζουμε και γράφουμε ποίηση επειδή ανήκουμε στο ανθρώπινο γένος και το ανθρώπινο γένος ξεχειλίζει από πάθος! Η ιατρική, η νομική, η διοίκηση επιχειρήσεων – ναι, αυτά είναι σεβαστά επαγγέλματα, απαραίτητα για να συνεχίζεται η ζωή… Η ποίηση, όμως, ο ρομαντισμός, η ομορφιά, ο έρωτας! –αυτά είναι που μας κρατάνε στη ζωή»!

Δεκαετία του ’60, ο αντισυμβατικός καθηγητής λογοτεχνίας Τζον Κήτινγκ, έρχεται να διδάξει στο συντηρητικό ιδιωτικό λύκειο Γουέλτον, όπου οι μαθητές μεγαλώνουν υπακούοντας στις αυστηρές, θεμελιώδεις αρχές του σχολείου:«Παράδοση! Τιμή! Πειθαρχία! Υπεροχή!». Ο κ. Κήτινγκ, με βασικό εργαλείο του την ποίηση, θα τους μάθει σταδιακά πώς να αγνοούν τις προκαταλήψεις, τις συνήθειες και τις επιρροές τις οποίες μας επιβάλλουν οι γονείς, οι παραδόσεις και η κοινωνία μας, πώς να έχουν τη δική τους οπτική στα πράγματα και πώς να επιτρέψουν στην πραγματική τους φύση να μιλήσει.

Ο αντισυμβατικός αλλά ουσιαστικός τρόπος διδασκαλίας του, θα καταφέρει να εμπνεύσει τον καθένα από τους νεαρούς μαθητές οι οποίοι, κάνοντας την προσωπική τους επανάσταση, θα ακολουθήσουν την κλίση τους, ενάντια στο κατεστημένο.

[dk]

''Το Χελιδόνι'' στο Θέατρο Μουσούρη

Πλατεία Καρύτση 7, Αθήνα
Τηλ.: 210-3310936



Συγγραφέας: Γκιλιέμ Κλούα
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Αντώνης Γαλέος
Σκηνικά – Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Μουσική: Alex Sid
Στίχοι: Ουρανία Πατέλλη
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Παίζουν: Κατερίνα Διδασκάλου, Δημήτρης Τσίκλης

Λίγα λόγια το έργο...

Με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση της 12ης Ιουνίου 2016 στο gay bar «Pulse» του Ορλάντο, ο Γκιλιέμ Κλούα γράφει έναν ύμνο στην αγάπη και τον θρίαμβο της ζωής απέναντι στο μίσος και τον θάνατο.

Η αντιπαράθεση ανάμεσα στη μητέρα ενός από τα θύματα της επίθεσης και τον σύντροφό του, προκαλεί την αναζήτηση των πραγματικών κινήτρων του δράστη και της αληθινής σημασίας της επίθεσης, οδηγώντας σταδιακά τα δυο πρόσωπα του έργου στην αυτογνωσία, την αποδοχή της απώλειας και το μεγαλείο της ένωσης δυο ανθρώπινων ψυχών.

Ο Γκιλιέμ Κλούα θεωρείται μια από τις πιο καινοτόμες και διεισδυτικές φωνές του σύγχρονου καταλανικού θεάτρου και ανήκει σε μια νέα γενιά δημιουργών γεννημένων τη δεκαετία του ’70, οι οποίοι συμβάλλουν με τις δημιουργίες τους, στη μεταμόρφωση του θεατρικού στερεώματος της Βαρκελώνης και ολόκληρης της Ευρώπης.

Το κείμενο αναφέρεται στην τρομοκρατική επίθεση στο μπαρ Pulse, τον Ιούνιο 2016, αλλά και στις τραγωδίες στο Μπατακλάν, στη Νίκαια, στη Βαρκελώνη, χωρίς να μένει στον τρόμο. Μπροστά στην Αμέλια και τον Ραμόν ανοίγονται δυο μονοπάτια: του μίσους και της απομόνωσης και το άλλο του διαλόγου και της κοινής διαδρομής. Θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν τα τραύματα της ζωής τους ή θα αναγνωρίσουν ο καθένας τον εαυτό του μέσα στον άλλον;

Για την Αμέλια, μια μητέρα πληγωμένη στα βάθη της ψυχής της από τη χειρότερη απώλεια, αυτή του παιδιού της, μέτρο του ανθρώπου είναι ο πόνος. Αυτό που μας κάνει ανθρώπους είναι να μπορούμε να νιώθουμε τον πόνο των άλλων σαν δικό μας. Αυτό μας ξεχωρίζει από τα κτήνη, λέει.

Σε απόσταση ασφαλείας από την κοινωνία έχει κλειστεί σε μια ζωή γεμάτη μουσική, ως αυστηρή δασκάλα φωνητικής και τραγουδιού. Σε αυτή την ασκητική απομόνωση εισβάλλει ο Ραμόν, ένας νέος με εντελώς διαφορετική στάση για τη ζωή, ο οποίος επιμένει να τον διδάξει το περίφημο «Χελιδόνι», προκειμένου να τραγουδήσει σε μια τελετή για τη μνήμη της μητέρας του, την οποία έχει χάσει πρόσφατα. Καθώς το μάθημα προχωράει οι δυο ήρωες αποκαλύπτουν λεπτομέρειες για το παρελθόν τους, που χάραξε ανεξίτηλα η μουσουλμανική τρομοκρατική επίθεση την περασμένη χρονιά και διδάσκουν ο ένας στον άλλον την αποδοχή και το πώς να προχωρήσουν με δύναμη προς το μέλλον.

[dk]

''Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι'' στο Θέατρο Coronet

Φρύνης 11 & Υμηττού, Παγκράτι
Τηλ.: 2107012123



Συγγραφέας: Λένα Μαντά
Σκηνοθεσία Ειρήνη Ιακώβου
Μουσική: Θωμάς Καραχάλιος
Σκηνογραφία: David Negrin
Ενδυματολογία: Ισμήνη Χαριστείδη
Κίνηση: Γαλήνη Γυρτάτου
Παίζουν: Μαριάννα Τουμασάτου, Γιώργος Γιαννόπουλος, Νέλλη Γκίνη, Σπύρος Ιωάννου, Κώστας Καραμουσάλης, Στέλιος Καραγεωργίου, Νεφέλη Παπαδερού, Ιωάννα Παυλίδου, Σταυρούλα Καμνή, Κατερίνα Πυρινή, Νεφέλη Σταμούλη

Λίγα λόγια το έργο...

Μια ανθρώπινη, ανατρεπτική και συγκινητική ιστορία που ρίχνει φως στις εύθραυστες ατομικές και οικογενειακές σχέσεις. Ακραία πάθη, έρωτας και συγκίνηση συνυπάρχουν σε ένα σκηνικό παιχνίδι εκπλήξεων και ανατροπών, μέσα από έναν εξομολογητικό χείμαρρο και τις δυναμικές προσωπικότητες των πρωταγωνιστών του.

Με «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι», η Λένα Μαντά πλέκει την κοινωνική φυσιογνωμία της επαρχίας της δεκαετίας του ’60, ανακαλώντας μνήμες εκείνων των χρόνων και αποκαλύπτοντας, ταυτόχρονα, στοιχεία στα οποία βασίστηκαν πολλά από τα «κακώς κείμενα» της σημερινής πραγματικότητας.

Υπόθεση έργου

Η Μελισσάνθη, η Ιουλία, η Ασπασία, η Πολυξένη και η Μαγδαληνή μεγαλώνουν με τη μητέρα τους σ’ ένα χωριό στον Όλυμπο, δίπλα στο ποτάμι. Αυτό που επιθυμούν και οι πέντε είναι να γνωρίσουν τη ζωή μακριά από το πατρικό τους. Και θα το καταφέρουν! Η μοίρα θα τις στείλει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, κάνοντας το όνειρο, πραγματικότητα. Μόνο που, καμιά φορά, τα όνειρα γίνονται εφιάλτες που στοιχειώνουν και κυνηγούν…

Πέντε γυναίκες, πέντε ζωές συγκλονιστικές, γεμάτες έρωτα και ανατροπές, ενώ το σπίτι δίπλα στο ποτάμι περιμένει υπομονετικά αυτό που ξέρει ότι θα συμβεί!

[dk]

''Το Μπορντέλο Της Μαντάμ Ρόζας'' στο Θέατρο Αλκμήνη (Secret room)

Αλκμήνης 12, Πετράλωνα
Τηλ.: 2103428650



Κείμενο: Σπεράντζα Βρανά
Θεατρική διασκευή: Κώστας Παπαπέτρος
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Λιακόπουλος
Σκηνικό - Κοστούμια: Γιώργης Κοντοπόδης
Μουσική σύνθεση: Άγγελος Ανδρεόπουλος
Ερμηνεύουν: Δανάη Καλοπήτα, Πάνος Γεωργουλής, Ελένη Μαρμάρου

Λίγα λόγια το έργο...

«Το Μπορντέλο Της Μαντάμ Ρόζας» είναι βασισμένο στο βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά «Το τίμιο μπορντέλο» και γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα θεατρικό έργο, σε ένα ιδιαίτερο ανέβασμα, προκλητικό, ρεαλιστικό και αληθινά σκληρό.

Η Ρηνούλα που έγινε Ρόζα... Η Μαρία που έγινε Ελβίρα... Και ο Δημήτρης...

Τρεις άνθρωποι, που περιπλανιούνται στους δρόμους με τα κόκκινα φώτα, ψάχνουν ο ένας τον άλλον. Ψάχνουν τον τρόπο να ξεφύγουν από τους εαυτούς τους και από το παρελθόν τους που στοιχειώνει το παρόν και καθορίζει το μέλλον τους. Σημείο αναφοράς το Μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας.

Εκείνη που το δημιούργησε... εκείνη που δουλεύει σε αυτό... εκείνος που το διαχειρίζεται... Μάνα, κόρη, ερωμένη, εραστής, πατέρας. Όλες οι λέξεις μπερδεύονται και όλες οδηγούν στην τελική λύτρωση.

Τρεις άνθρωποι, που ξεκίνησαν μόνοι τη ζωή τους, βρίσκονται πάνω στη σκηνή μόνοι αλλά και μαζί ταυτόχρονα, αναζητώντας ο ένας τον άλλον και βλέποντας τα ίδια πράγματα -ο καθένας από τη δική του οπτική.

[dk]

''Το στρίψιμο της Βίδας'' στο Μικρό Άνεσις

Λεωφ. Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι
Τηλ : 2107718943



Συγγραφέας: Χένρι Τζέημς
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Δεγαΐτης 
Διασκευή: Δημοσθένης Παπαδόπουλος
Μουσική: Νίκος Τσέκος
Κινησιολογία: Μαρίζα Τσίγκα
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Σκηνικά - Κοστούμια: Δημήτρης Κωνσταντάρας
Ερμηνεύουν: Ναταλία Δήμου, Σόλων Τσούνης

Λίγα λόγια το έργο...

Το αριστούργημα «Το στρίψιμο της Βίδας» έχει αγαπηθεί πολύ, διότι συνδυάζει στοιχεία ενός κλασικού έργου με την αγωνία ενός θρίλερ. Εναλλάσσονται το πραγματικό με το μη πραγματικό, η αίσθηση με την παραίσθηση. Στον κινηματογράφο έχει μεταφερθεί πολλές φορές, καθώς έγινε και όπερα. Η εκπληκτική ταινία «Οι άλλοι» είναι εμπνευσμένη από το εμβληματικό αυτό μυθιστόρημα.

Η ιστορία μιας νεαρής γκουβερνάντας που αναλαμβάνει τη φροντίδα δύο ορφανών, σε μία επιβλητική έπαυλη στην αγγλική εξοχή. Ένας γοητευτικός άνδρας, φιγούρα που είναι μόνιμα στο μυαλό της και μία μυστηριώδης οικονόμος. Η προσωπικότητα των παιδιών την σαγηνεύει, ώσπου αντιλαμβάνεται μεταφυσικές παρουσίες να τα παρακολουθούν και τα καλούν να πάνε κοντά τους. Στόχος της να αντιμετωπίσει τα πάντα. Κάθε δυσκολία. Ό,τι κι αν παραμονεύει, θέλει να διαφυλάξει την παιδική αθωότητα των παιδιών. Το υποσχέθηκε σε εκείνον… Μήπως όμως είναι όλα προϊόν της παράνοιάς της; Τι είναι αληθινό και τι όχι; Ιστορία τρόμου; Ψυχολογικό θρίλερ; Η επιλογή είναι αποκλειστικά δική σας.

[dk]

«Κίνηση ΜΑΤ» στο Θέατρο Αθηνών

Βουκουρεστίου 10, Κέντρο
Τηλ.: 2103312343



Κείμενο - Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Άνθης
Σχεδιασμός σκηνικού: Ροζαμάλια Κυρίου
Κοστούμια: M-Paul
Σχεδιασμός Φωτισμού: Μιχαήλ Άνθης
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Ηθοποιοί: Ματθίλδη Μαγγίρα, Γιώργος Κοψιδάς

Λίγα λόγια το έργο...

Σε μια ταράτσα της Αθήνας σε καιρό διαδήλωσης, ανάμεσα σε καπνούς και σε εκρήξεις, λαμβάνει χώρα μια απρόσμενη συνάντηση: ένας άντρας των ΜΑΤ έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με μια αντιεξουσιάστρια. Και οι δύο έχουν τους λόγους τους να μη θέλουν να κατέβουν στη διαδήλωση. Η σύγκρουση είναι ολομέτωπη και ξεκαρδιστική. Για εκείνην είναι «ο μπάτσος» και για εκείνον «η αναρχικιά». Στα ενενήντα λεπτά της αναγκαστικής τους συνύπαρξης, θα συμβούν τα μύρια όσα κωμικά, κι όταν τα μυστικά τους ζαλιστούν απ’ τα δακρυγόνα και αποκαλυφθούν, κανένας δε θα είναι πια αυτός που ήτανε.

[dk]

''Όλα για την Ελίζα'' στο Alhambra Art Theatre

Στουρνάρη 53, Εξάρχεια
Τηλ.: 210 522 0120-1



Κείμενο: Μαριάννα Κυριακάκη
Σκηνοθεσία: Μάνος Αντωνίου
Μουσική: Σταμάτης Χρήστου
Κοστούμια: Ζωή Γκλιάτη
Ερμηνεύουν: Μάνος Αντωνίου, Μάκης Αρβανιτάκης, Μπάμπης Βρακάς, Τζίνα Δημητροπούλου, Θάνος Σκόπας

Λίγα λόγια το έργο...

Με αφορμή το θέμα του «Πυγμαλίωνα», παρακολουθούμε μια ιστορία για το θέατρο, τις αυταπάτες αλλά και τις επιθυμίες που δημιουργεί. Θέατρο μέσα στο θέατρο, με γέλιο, συγκίνηση αλλά και πικρές αλήθειες που αγγίζουν κάθε θεατή.

«Δυο γνήσιοι θεατράνθρωποι, πνιγμένοι στα χρέη, έχουν την ευκαιρία να ξελασπώσουν, στηρίζοντας τα θεατρικά σχέδια μιας τυχάρπαστης εκατομμυριούχου η οποία θέλει πάση θυσία να γίνει πρωταγωνίστρια στο θέατρό τους. Αποφασίζουν να το ρισκάρουν και το πείραμα μπαίνει σε εφαρμογή. Όμως όταν το πειραματόζωο είναι  η ανθρώπινη ψυχή, τότε το αποτέλεσμα είναι απρόβλεπτο».

Το «Όλα για την Ελίζα» κάνει μια βουτιά στα φοβισμένα μας όνειρα και μας προκαλεί να τα κυνηγήσουμε, έστω κι αν αυτά αποδειχθούν οι δαίμονές μας.

[dk]

''Ποντικοπαγίδα'' στο Θέατρο Νέος Ακάδημος

Ιπποκράτους 17 & Ακαδημίας, Κέντρο
Τηλ.: 2103625119



Συγγραφέας: Αγκάθα Κρίστι
Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία: Κίρκη Καραλή
Θεατρική απόδοση: Αντώνης Γαλέος
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Σκηνικά - Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Διανομή: Μάριος Αθανασίου, Πηνελόπη Αναστασοπούλου, Ράνια Οικονομίδου, Δημήτρης Πετρόπουλος, Νίκος Πολυδερόπουλος, Βαγγέλης Σαλευρής, Χάρης Τζωρτζάκης, Σάννυ Χατζηαργύρη

Ευχαριστούμε θερμά τους Λιάνα Κανέλλη, Πάνο Σόμπολο και Σεμίνα Διγενή που "δάνεισαν" τις φωνές τους για τις ανάγκες της παράστασης.

Λίγα λόγια το έργο...

H κατεξοχήν συγγραφέας έργων μυστηρίου, όταν το έγραψε, δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να αντέξει στη σκηνή για πάνω από 8 εβδομάδες. Όταν η ιστορία τη διέψευσε, απέδωσε τη συνεχιζόμενη επιτυχία του έργου στο γεγονός πως υπάρχει «κάτι» στο κείμενο που αφορά κάθε θεατή προσωπικά.

Η αρχική του εκδοχή, το 1947, ήταν ραδιοφωνική, βασισμένη στο αδημοσίευτο, τότε, διήγημα της Αγκάθα Κρίστι με τίτλο "Τρία τυφλά ποντίκια". Τον τίτλο "Ποντικοπαγίδα" τον εμπνεύστηκε από το θεατρικό έργο που στήνει ο Άμλετ στο ομώνυμο έργο του Σαίξπηρ για να συλλάβει την ενοχή της μητέρας και του πατριού του. Στήνει, δηλαδή, ένα θέατρο μέσα στο θέατρο, υιοθετώντας μια αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, προκειμένου να μπερδέψει τους ενόχους και να φέρει στο φως την αλήθεια. Κι αυτή η έμπνευση της Αγκάθα δεν είναι καθόλου τυχαία...

Στη νέα προσαρμογή του έργου, μεταφερόμαστε, μια χιονισμένη μέρα στις αρχές της δεκαετίας του '90, σε μια απομονωμένη πανσιόν μιας επαρχίας, προτού μπουν τα κινητά τηλέφωνα στις ζωές μας!

Οκτώ ήρωες που όλοι τους κρύβουν ένα μυστικό, βρίσκονται αντιμέτωποι με σκληρές αλήθειες και επικίνδυνα ψέματα.

Ο φόβος τούς κυκλώνει και ένας δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσά τους. Μια ιστορία εκδίκησης με μεγάλες ανατροπές, έξυπνα τεχνάσματα και μια ποντικοπαγίδα που περιμένει το επόμενο θύμα της!

….η συνέχεια επί σκηνής

….και σσσσσσσσσςςςςς, μην ψιθυρίσετε το τέλος σε κανένα!

[dk]

''Ο Χρυσός Δράκος'' στο Σύγχρονο Θέατρο

Ευμολπιδών 45, Γκάζι
Τηλ.: 2103464380



Συγγραφέας: Ρόλαντ Σιμελπφένιχ (Roland Schimmelpfennig)
Σκηνοθεσία/Δραματουργική επεξεργασία (βασισμένη στη μετάφραση της Ε. Κύργια): Γιώργος Ματζιάρης
Δημιουργία σκηνικού χώρου: Σταύρος Μπαλής
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Μουσική: Λευτέρης Βενιάδης
Κίνηση: Βρισηίδα Σολωμού
Κοστούμια: Χριστίνα Τσουτσουλίγα
Παίζουν: Γιούλικα Σκαφιδά, Δημήτρης Αλεξανδρής, Χρήστος Σαπουντζής, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Στρατής Χατζησταματίου

Λίγα λόγια το έργο...

Νούμερο 83, Πατ Τάι Γκάι: Τηγανητά νουντλς ρυζιού με αυγό, λαχανικά, κοτόπουλο και πικάντικη σάλτσα από φιστίκι, μέτρια καυτερό.

Πέντε πρόσωπα μεταμορφώνονται επί σκηνής σε δεκαεπτά διαφορετικούς ανθρώπους μιας σύγχρονης πολυεθνικής κοινωνίας.

Πέντε Ασιάτες μάγειρες, στην κουζίνα του ταϊλανδο-κινεζο-βιετναμέζικου εστιατορίου, Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΑΚΟΣ, μας αφηγούνται τις ιστορίες των ενοίκων πάνω και δίπλα από αυτό το οίκημα, καθώς και το τι συμβαίνει μέσα στην κουζίνα.

Πέντε ηθοποιοί ξετυλίγουν το νήμα αυτών των σύντομων, σχεδόν «κινηματογραφικών» σκηνών, με όσο το δυνατό λιγότερα μέσα, με μοναδικά οχήματα τα σώματα και τις φωνές τους.

Με ένα άκρως έξυπνο κείμενο και γραφή γεμάτη χιούμορ και ευαισθησία, ο Ρόλαντ Σιμελπφένιχ κατορθώνει να αποτυπώσει το σύγχρονο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι, σχολιάζοντας όλες της πληγές του δυτικού κόσμου, παρουσιάζοντάς μας την εικόνα μιας φθαρμένης Ευρώπης που λίγο-λίγο φτάνει στη δύση της.

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΑΚΟΣ είναι ένα βαθιά πολιτικό έργο που καταπιάνεται με τις ανθρώπινες σχέσεις, τη βία, τη μετανάστευση, το trafficking και την ανάγκη μας για επιβίωση. Το παζλ της ιστορίας συντίθεται μέσα από έναν καταιγιστικό ρυθμό, παραγγελίες εξωτικών φαγητών και καυστικό χιούμορ.

Στο κέντρο της ιστορίας, ένας παράνομος νεαρός Κινέζος που υποφέρει από πονόδοντο και η χαμένη μικρή αδελφή του που, χωρίς να το γνωρίζει, ζει μερικά πατώματα μακριά του. 

Τι συμβαίνει κι έχουμε πάψει πια να ακούμε ο ένας τον άλλο;

Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις καταρρέουν;

Γιατί είμαστε τόσο απομονωμένοι;

«Μακάρι να μπορούσα να είμαι κάποιος άλλος από αυτόν που είμαι. Κάποιος τελείως διαφορετικός»

[dk]

''Frida Kahlo, Mε Σπασμένα Φτερά'' στο Ξενοδοχείο Μπάγκειον

Πλατεία Ομονοίας 19, Κέντρο



Κείμενο -Σκηνοθεσία: Ανδρέας Ζαφείρης
Χορογραφία: Αναστάσης Σβάρνας
Σκηνικά – Κοστούμια: Ανδρέας Ζαφείρης
Παραγωγή: Θεατρική Ομάδα 2510
Ερμηνεύουν: Χαρά Νικολάου, Τάσος Ράπτης

Λίγα λόγια το έργο...

Η Φρίντα Κάλο είναι, ίσως, από τις πιο αναγνωρίσιμες γυναικείες μορφές. Το πρόσωπό της, πλέον, το βλέπουμε παντού. Παραμένει όμως, ουσιαστικά, άγνωστη. Μέσα στους πίνακές της, η αποτύπωση του προσωπικού της πόνου, σωματικού και ψυχικού, φαίνεται να εκφράζει τα αιώνια τραύματα της γυναικείας διαδρομής.

Δίπλα τους ο ερωτισμός της, η αντισυμβατική της ζωή, σαν ένα προ-μεταμοντέρνο βιωμένο μανιφέστο. Η Φρίντα Κάλο ζωντανεύει στο μοναδικό, ίσως, περιβάλλον-τοπόσημο της πόλης, στο ιστορικό Ξενοδοχείο Μπάγκειον, εκεί που, την ίδια ακριβώς περίοδο με τη Φρίντα, στο στέκι του Καφέ - Σαντάν, γεννιέται μια ολόκληρη καλλιτεχνική γενιά (ο Λαπαθιώτης, ο Βάρναλης, ο Ρίτσος, ο Ουράνης, ο Τσαρούχης, ο Τερζάκης, και τόσοι άλλοι). Είναι λες και ο ίδιος ο χώρος αφηγείται.

Μια συγκλονιστική παράσταση, μια μοναδική, πολύπλευρη, εμπειρία. Ένα ταξίδι στο χρόνο αλλά και μια ματιά στο παρόν, καθώς η πραγματική Τέχνη είναι πάντα σύγχρονη.