Αν και ήταν η τέταρτη φορά που επισκέφτηκα την Σαντορίνη ήμουν σίγουρος ότι δεν θα την βαριόμουν και θα πέρναγα τέλεια. Ξεκίνησα λοιπόν από το λιμάνι του Πειραιά για το λιμάνι του Αθηνιού(το λιμάνι της Σαντορίνης). Το ταξίδι διαρκεί 4 ώρες με τα Highspeed αλλά έχει το μειονέκτημα ότι είναι λίγο αλμυρό το εισιτήριο, 53 ευρώ. Με ενδιάμεσους σταθμούς την Σίφνο και την Φολέγανδρο έφτασα στις 9 το βράδυ περίπου στο νησί της Σαντορίνης, με την κλασσική ελληνική καθυστέρηση στην αναχώρηση του πλοίου, όπου μας περίμενε το πουλμανάκι του ξενοδοχείου για να μας μεταφέρει στα Φηρά, την πρωτεύουσα του νησιού.
Ηλιοβασίλεμα Η διαδρομή στην αρχή είχε πολλές στροφές και ήταν όλο ανηφόρες. Η απόσταση του ξενοδοχείου από το κέντρο του νησιού ήταν περίπου 200 μέτρα οπότε για τις βραδινές βόλτες δεν χρειάζονταν μεταφορικό μέσο. Νοίκιασα αυτοκίνητο για μεγαλύτερη ευκολία σις μετακινήσεις μου αν και η συγκοινωνία είναι πολύ καλή και συχνή, είναι μέχρι τα ξημερώματα, ενώ καινούργια είναι και τα πούλμαν των ΚΤΕΛ. Το νησί έχει τα στενά γραφικά κυκλαδίτικα σοκάκια όπου μπορείς να συναντήσεις κάθε είδους τουρίστες, Έλληνες και ξένους, ζευγάρια, νιόπαντρους, μέχρι και παρέες αγοριών και κοριτσιών.
Για την βραδινή έξοδο έχετε πολλές επιλογές, από ένα ήρεμο ποτό ή φαγητό μέχρι πολύ χορό στα club του νησιού. Η Σαντορίνη δεν έχει ιδιαίτερα πολλές ομορφιές αλλά είναι τέτοια η ποιότητα των λίγων που έχει, οι οποίες και σε αποζημιώνουν. Η θέα στον κόλπο της Καλντέρας όπου βλέπεις το ηφαίστειο ενδείκνυται για πρωινό αλλά και για ένα ποτό ή ένα βραδινό ρομαντικό γεύμα με φωτισμένο τον κόλπο της Καλντέρας. Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε την υπέροχη Οία με το διάσημο ηλιοβασίλεμά της. Επιβάλλεται σε όλους τους επισκέπτες του νησιού να το απολαύσουν έστω για μία φορά και φυσικά πρέπει να πάτε από νωρίς γιατί δεν θα βρείτε καλό μέρος για να το απολαύσετε και θα χάσετε την μαγεία του.
Παρά το πρόσφατο ναυάγιο στο λιμάνι της Σαντορίνης, οι θάλλασσες της παραμένουν πεντακάθαρες. Επισκέφτηκα, την παραλία της Περίσσας με τον επιβλητικό βράχο στα αριστερά και την χαρακτηριστική κόκκινη άμμο της Σαντορίνης, την κοσμοπολίτικη αλλά και πιο ''φασαριόζα'' παραλία του Περίβολου αλλά και τις ήσυχες και όμορφες παραλίες του Μονόλιθου και της Βλυχάδας. Τέλος, από παραλίες δεν με ενθουσίασαν το Καμάρι, εξαιτίας των μεγάλων βότσαλων και το Αμμούδι. Επίσης, μία στάση επιβάλλεται στο Santo Wines, το μεγαλύτερο οινοποιείο του νησιού για να δοκιμάσετε όσα είδη κρασιών αντέχετε και να το απολαύσετε με τη απίστευτη θέα προς το λιμάνι του Αθηνιού. Τέλος αξίζει μία βόλτα στο παλιό λιμάνι του νησιού. Την κατάβαση την έκανα με τα παραδοσιακά γαϊδουράκια και την ανάβαση με το τελεφερίκ. Από το παλιό λιμάνι παίρνετε το καραβάκι για το ηφαίστειο της Σαντορίνης.
Έπειτα από εξαήμερη διαμονή στο νησί προσεγγίσαμε το αεροδρόμιο του νησιού όπου σε 20 λεπτά από την απογείωσή μας, φτάσαμε στον αερολιμένα του Ελευθέριου Βενιζέλου.