μια μικρη ταπεινη πολη στα συνορα....με σχεδον καθολου τουριστικη αναπτυξη...
μια πολη φιλοξενη για τους φανταρους της και τους ελαχιστους φοιτητες της..
περπατω στη 21 ιουνιου.. μια οδο με ιστορια.. η απελευθερωση του κιλκις το 1913 απο τους βουλγαρους.. μια πολη με πολλα μαγαζια σε σχεση με τον πληθυσμο της..
η πλατεια ειρηνης το κεντρο της.. με πολλες καφετεριες... και ενα αγαλμα...
διπλα της ενα μικρο παρκακι με συντριβανι γεφυρακι και .. φοινικοδεντρα που φιλοδοξουν να ευδοκιμησουν σε αυτην την βορεια πολη... και στο επομενο στενο ο δρομος με τις καφετεριες..... πεζοδρομος γαρ....εδω το βραδυ χτυπα η καρδια της πολης...
η 21 ιουνιου ειναι ενας πολυ μεγαλος δρομος με πολλα στενακια με μαγαζακια..παιρνοντας εναν απο αυτους φτανω και στο παρκο.. καποτε ειχε δεντρα τωρα συντριβακι και παγκακια..... το δευτερο αγαπημενο μερος των μαθητων για μπουγελοπολεμο....
απεναντι το αναψυκτηριο ο κηπος...
αλλα το δικο μου αγαπημενο μερος ειναι ο αγ.. γιωργη,, σχεδον μεσα στη πολη.. μια αποτομη ανηφορα...που ομως δεν σε αφηνει να ξεχαστεις μια που αριστερα θα δεις ενα αεροπλανο απο τον δευτερο παγκοσμιο πολεμο και δεξια το υπαιθριο θεατρο.
εδω το καλοκαιρι λειτουργει υπαιθριος σινεμας..δινεται μαζι με το εισητηριο και δωρο χοντ ντογκ.. και φυσικα λειτουργει για συναυλιες επιδειξεις σχολειων και καθ ειδους εκδηλωσεις...