Έφτασε λοιπόν η στιγμή να γράψω επιτέλους για το ταξίδι μου στη Βουδαπέστη...Ένα ταξίδι που δεν θα γινόταν αν μια φίλη μου δεν αποφάσιζε να πάει με την παρέα της...
Και αυτό γιατί με έβαλε να ψάχνω εισιτήρια και ξενοδοχεία για να μπορέσουν να την βγάλουν φτηνά...Ψάξε , ψάξε έβγαλα λαβράκι και για μένα και χωρίς να πω σε κανέναν τίποτα έκλεισα δυο μερούλες στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας...Η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ ξαφνικό και για λίγο διάστημα δεν το πίστευα , αφού δεν είχαν περάσει ούτε έξι μήνες από την προηγούμενη Ευρωπαϊκή μου εξόρμηση...
Να είναι καλά η Ryanair (ευτυχώς την πρόλαβα πριν ακυρώσει τις πτήσεις της) και ένα συμπαθητικό ξενοδοχείο σε απίστευτη τοποθεσία με ακόμα πιο απίστευτη τιμή...
Έτσι λοιπόν με 185 ευρουλάκια στο σύνολο για δυο άτομα (100 τα αεροπορικά και 85 το ξενοδοχείο) φύγαμε για Βουδαπέστη!!!

Το ημερολόγιο λοιπόν έγγραφε 23-11-2103 και η εξάδα περίμεν υπομονετικά στο αεροδρόμιο Μακεδονία να ανακοινώσουν επιτέλους ότι η πτήση της Ryanair για Βουδαπέστη αναχωρεί.
Είχε καθυστέρηση θυμάμαι και μας είχαν στριμώξει στην πύλη εξόδου από νωρίς σαν τα πρόβατα χωρίς καμιά ειδοποίηση στην αρχή για καθυστέρηση...Αλλά , φύση αισιόδοξος άνθρωπος , δεν πτοήθηκα καθόλου...το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν η πρώτη μου επίσκεψη σε κεντροευρωπαική χώρα...Μετά από μία καλή πτήση φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Βουδαπέστης...Απο πριν είχαμε κανονίσει και μας περίμενε όχημα του ξενοδοχείου , με το αζημείωτο βέβαια , και μας μετέφερε στο ξενοδοχείο...Μετά από τα άσχημα περίχωρα της πόλης μπήκαμε επιτέλους στη Βουδαπέστη...Άφιξη στο ξενοδοχείο και άμεση αναχώρηση
για την πρώτη βόλτα...Ανάσα δεν πήραμε γιατί οι δύο μέρες και λίγες είναι και πολλά θέλαμε να κάνουμε...
Το Ξενοδοχείο μας βρισκόταν ακριβώς κάτω από το λόφο της μεσαιωνικής πόλης Βούδας και σε απόσταση 100 μέτρων ήταν η γέφυρα των αλυσίδων. Αποφασίσαμε τη πρώτη ημέρα να γυρίσουμε την Πέστη.Το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν η υπέροχη γέφυρα...Δυο λιοντάρια εκατέρωθεν της γέφυρας , φύλακες των γιγάντιων πύργων που στηρίζουν τις αλυσίδες από όπου και πήρε το όνομά της.Αυτή η γέφυρα ήταν και η πρώτη γέφυρα που ένωσε την Βούδα με την Πέστη...Περπατήσαμε , θαυμάσαμε τον τεράστιο Δούναβη και φτάσαμε στην πλατεία Ρούσβελτ με το υπέροχο Ξενοδοχείο Γκρέσαμ αλλά και την ακαδημία επιστημών...Προσπεράσαμε γρήγορα την πλατεία καθώς η κοιλιά διαμαρτυρόταν και κατευθυνθήκαμε τάχιστα στην πλατεία Βοροσμάρτυ από όπου ξεκινούσε η Vaci Utca, Ο πιο γνωστός πεζόδρομος της πόλης...Μόλις βγήκαμε στην πλατεία η έκπληξη μας γι'αυτό που αντικρίσαμε ήταν πολύ μεγάλη.Ένα Χριστουγεννιάτικο χωριό...
Η Πέστη είχε φορέσει τα καλά της...Αφού περιηγηθήκαμε στα μαγαζάκια με τα τοπικά προϊόντα,καθίσαμε σε μια υπαίθρια καντίνα για να απολαύσουμε τοπικές λιχουδιές και μπύρες!!!
Απλά τέλεια...Απολαύσαμε την μουσική που ακουγόταν από μια μικρή συναυλία και μόλις ξεκουραστήκαμε αρκετά φύγαμε για να συνεχίσουμε την περιήγησή μας στην νυχτερινή πλεόν Βουδαπέστη , καθώς ο ήλιος μας είχε καληνυχτίσει προ πολλού...

Επόμενος προορισμός μας ήταν η εντυπωσιακή Βασιλική του Αγίου Στεφάνου...Έξοχα φωταγωγημένος , ο ναός που είναι ορατός από όλη σχεδόν την πόλη είναι ένα από τα πιό Ιερά σημεία.
Περάσαμε την κύρια είσοδο και μπήκαμε μέσα...Κατανυκτική η ατμόσφαιρα , επιβλητικό ο ναός από μέσα με το άγαλμα του Αγίου Στεφάνου να δεσπόζει μπροστά στην κεντρική αγία τράπεζα...
Συνεχίσαμε την βόλτα μας στους πεζοδρόμους της πόλης απολαμβάνοντας τα χρυσά από τον φωτισμό κτίρια και χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε μπροστά στο κοινοβούλιο...Οι λέξεις που μπορούν να δώσουν αξία στην περιγραφή μου γι'άυτό το κτίριο είναι ελάχιστες...Μόνο αν το δει κάποιος από κοντά μπορεί να αντιληφθεί την ομορφιά του.Το νεογοτθικό αυτό κτίριο σχεδιασμένο από τον Imre Steindl , ουσιαστικά έδωσε τη "στέγη" που έλειπε από τους Ούγγρους...Αφού θαυμάσαμε την κύρια είσοδο του κοινοβουλίου σκεφτήκαμε να κάνουμε μια βόλτα γύρω  από το κτίριο για να δούμε και την τέλεια φωτισμένη πλευρά του απο τη μεριά του Δούναβη...
Πως είπες???Αφού δεν μας πυροβολήσανε πάλι καλά...Οι Ούγγροι Αστυνομικοί νομίζουν ότι είμαστε υποχρεωμένοι να γνωρίζουμε ότι απαγορεύεται η διέλευση πεζών από τη μεριά του Δούναβη...Βέβαια σκύψαμε τα κεφάλια και την κάναμε ...Πάλι τον κύκλο...ήταν και μεγάλο κτίριο @@@@@@@!!!Μετά από την μεγάλη αυτή βόλτα μας φτάσαμε και πάλι στην πλατεία Ρούσβελτ...Αρχίσαμε να ψάχνουμε ένα μπαράκι για ποτό...Κι εκεί που περπατάμε περνάει από μπροστά μας το partybus...Έτσι βγαίνουν οι φήμες για τις χώρες...Αυτό πρέπει να το δείτε και ΑΝ σας επιτρέπετε  να το κάνετε...Σε εμάς δεν επιτράπηκε 
 ... Έτσι συνεχίσαμε το ψάξιμο...Τελικά βρήκαμε ένα πάρα πολύ ωραίο WINE BAR...Το κακό γι'αυτούς που καπνίζουν είναι ότι δεν επιτρέπετε πουθενά το κάπνισμα...
Απολαύσαμε το τοπικό κρασάκι  ,τσιγάρο στο πεζοδρόμιο και ανηφορίσαμε για το ξενοδοχείο...Η πρώτη μέρα ήταν τέλεια...

Super!!!!!
Περιμενω τη συνεχεια.

Πρωινό ξύπνημα στην μελαγχολική Βουδαπέστη...Την παρέα μας την σκέπασε το πάπλωμα κι έτσι εγώ με την Δ είπαμε να περπατήσουμε στην συννεφιασμένη Βουδαπέστη και να γνωρίσουμε λίγο την γύρω απο το ξενοδοχείο περιοχή.Κατευθυνθήκαμε προς τη  πλατεία Batthyany , που βρίσκετε στην δυτική πλευρά του ποταμού , όπου είδαμε την εκκλησία της Αγ.Άννας αλλά και τον Ναό των Καπουτσίνων που βρίσκεται νοτιότερα της πλατείας πάνω στην Fo Utca.Όμως όλα τα λεφτά ήταν η θέα προς το κοινοβούλιο που βρισκόταν στην απέναντι πλευρά του Δούναβη...Αποθέωση!Η ομορφιά του κτιρίου ενισχυόταν απο την ηρεμία των νερών του Δούναβη,ενώ οι ελάχιστες ακτίνες φωτός του ηλίου που τρυπούσαν τα σύννεφα,έπεφταν λες και επίτηδες στους πύργους του για να τονίσουν την επιβλητικότητά τους!!! Επιστροφή στο Ξενοδοχείο για πρωινό με την υπόλοιπη παρέα ώστε να αποφασίσουμε την πορεία που θα ακολουθήσουμε στις εναπομείνασες ώρες,που δεν ήταν και πολλές...
Ακολουθώντας τα χνάρια των βασιλιάδων μέσα από μονοπάτια των λόφων της Βούδας και αποφεύγοντας τους τουρίστες που προτιμούσαν την άνοδο στο παλάτι με το τελεφερίκ , βρεθήκαμε στην αυλή του βασιλικού ανακτόρου που σήμερα στεγάζει την Εθνική πινακοθήκη της Βουδαπέστης.Η θέα προς του Πέστη ήταν εκπληκτική.Με τον τρούλο της Βασιλικής του Αγ.Στεφάνου να δεσπόζει ανάμεσα στα υπόλοιπα ισουψεί κτίρια,αντικρίσαμε μια θάλασσα από στέγες να μην θέλει καμιά από τις άλλες να ξεχωρίσει για να μην χαλάσει την ήρεμη ατμόσφαιρα.Χωρίς να μπούμε μέσα στην πινακοθήκη συνεχίσαμε προς την παλιά πόλη της Βούδας.
Η προεδρική κατοικία που φυλάσσετε από τους ακοίμητους φρουρούς με τις αυστηρές , κάποιας άλλης εποχής στολές , ήταν το πρώτο κτίριο που είδαμε...συνεχίσαμε μέσα από την οδό των παρελάσεων , και αφού θαυμάσαμε την αρχιτεκτονική της πόλης καταλήξαμε στον Ναό του Αγ. Ματθαίου που περιτρυγυριζόταν από τα τοίχοι του προμαχώνα των Ψαράδων. Άλλο ένα σημείο από όπου μπορείς να θαυμάσεις την θέα.Περπατήσαμε στα στενά σοκάκια της παλιάς πόλης , που είναι και μνημείο παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιάς , και γίναμε κι εμείς ένα με τους λόρδους που διασχίζαν την ομώνυμη οδό.

βάλε και καμιά φωτογραφιούλα.